okt
11

Vanmiddag waren er 2 activiteiten in Groningen, een ligfietswedstrijd en de 4 mijl van Groningen. Eigenlijk had ik me al opgegeven voor de 4 mijl (net als vorige jaren), maar vanwege het probleem met m'n achillespezen heb ik maar afgezegd. Dus ben ik maar bij de ligfietswedstrijd wezen kijken en tussendoor nog even bij de 4 mijl.

Rond 12:00 uur ben ik dus eerst naar het Sportpark Corpus den Hoorn gegaan voor de ligfietswedstrijd. Eerst werd daar een sprint gedaan waar vanuit stilstand gestart werd en je 1 volledige ronde moest fietsen (zo snel als je kan uiteraard). Daarna was het tijd voor het 45 minuten criterium. Alle deelnemers startte tegelijk en er werd 45 minuten lang gestreden om de eerste plaats. Het verschil met bijvoorbeeld een tijdrit is dat je tijdens een criterium wel mag stayeren en bij een tijdrit niet (vanwege oneerlijk voordeel). Na het criterium was het tijd voor de tweede ronde van de sprint. Beide tijden werden samengevoegd en dat was je eindtijd.

Zelf ben ik tijdens de tweede sprint even richting de stad gegaan om naar de 4 mijl te kijken. Zelf zou ik ook meedoen, maar heb vanwege het eerder genoemde probleem me maar in het publiek geschaard. Helaas was ik voor het aanmoedigen van m'n collega's wat te laat want de startnummers bevonden zich al in de 7.000 tot 12.000 reeks (m'n collega's zaten daar ver onder). Maar je ziet wel leuke verschijningen, zoals een complete verzamelingen dienaren van Cleopatra, hazen, ouwe knarren die best nog hard rennen etc. Leuk om even een kijkje te nemen, meestal bekijk ik het vanaf het parcours, maar zo is het ook leuk (en minder vermoeiend). Volgend jaar ben ik er zeker weer bij, 'k ga er vanuit dat m'n benen dan weer 'in orde' zijn.

En toen nog maar even weer terug naar de wielerbaan, misschien dat ik nog een stukje van de estafette mee kan pikken, want dat was het laatste onderdeel. Gelukkig was ik net op tijd en kon zo zelfs nog de start zien. Er werden 4 groepen gemaakt van de nummers 1 t/m 4 van de 45 minuten race en een aantal mensen die ze zelf uitgekozen hadden. Het idee was dat er per team 1 transponder was die nadat de eerste een ronde gefietst had overgegeven moest worden naar de volgende die vervolgens nog een ronde ging fietsen. Leuk om naar te kijken want het was nog een hele kunst om het ding over te nemen. Sommige hadden 'm in een tasje gedaan en anderen om een flesje geklemd.

En toen was het tijd voor de prijsuitreiking. Als podium werd de aanhanger gebruikt van de Duitse helft van de organisatie. En om er voor te zorgen dat 'ie niet om kiepelde werd er een klapstoeltje onder het achterste gedeelte gezet en iemand zette z'n voet op de dissel. Zo, nu kon er niets meer mis gaan. De dagwinnaars van de sprint en het criterium werden naar voren geroepen en kregen allemaal iets lekkers. Daarna was het tijd voor de overall winnaars (uit Ruttenbrok en Groningen) bekend te maken. Maar voordat het zover was moest de uitslag nog wel berekend worden. De laptop weigerde een beetje de dienst en daardoor liep het wat vertraging op. Maar geen nood want daar was Hans Wessels die een liedje zong op de melodie van "Oerend hard", maar dan met een ligfiets-tekst. In plaats van "Bertus op z'n Norton" werd het iets van "Gerard met z'n Quest" oid. Heel vermakelijk... Wink. Weer een leuke dag, en 'k heb weer eens veel te veel foto's gemaakt die hieronder allemaal weer te bekijken zijn.