maa
19

Woensdag begon met wat lichte hoofdpijn, snotteren en last van m'n keel, ontwikkelde zich donderdag wat meer en vanochtend was het officieel... ik ben ziek. En ik hou helemaal niet van ziek zijn. De laatste keer is al weer een tijdje geleden en dat wou ik graag zo houden. Helemaal omdat het de laatste paar dagen zulks mooi fietsweer is.

Afgelopen week had ik van Marcel Prins een mailtje gekregen of ik het leuk vond om een keer vanuit Leeuwarden terug naar huis te fietsen. Hij heeft sinds 1 augustus 2009 een Quest en tijdens de terugrit zou de teller op 11.000 km springen. Niet slecht voor 7,5 maanden fietsen, ik mik in eerste instantie op 10.000 km per jaar.

Gisteren ben ik 's ochtends naar Leeuwarden gefietst en dat ging niet al te best. Ik was 10 minuten langer onderweg dan 2 weken geleden (niet verwonderlijk gezien mijn state-of-mind). Maar gewoon rustig doortrappen, dan kom je d'r wel. Het was lekker weer en ik had het zonnetje in de rug. Eenmaal aangekomen lekker onder de douche gesprongen (man, wat is dat lekker) en aan de slag gegaan. VPN instellen op de clients, nieuwe Time Capsule installeren en Time Machine configureren, printer aansluiten, tafel in elkaar schroeven (waar de koffieautomaat komt te staan) en nog wat kabels trekken. Al met al gaat dat weer lekker, zo kom je de dag wel door. 's Middags trouwen bij de Albert Heijn een grote 2 liter 'jug' multivitamine drank gehaald, kijken of dat hielp. En nog een lekker broodje bij de Subway (een halve Italian B.M.T. met bacon).

Woensdagavond stopte mijn GPS tracker er halverwege mee uit, batterij leeg vermoedde ik. Dus opladen en donderdagochtend mee in de fiets... maar dacht je dat 'ie het deed. Het groene GPS lampje knipperde en het blauwe lampje zo af en toe ook. Alles leek het dus te doen, maar dat was dus niet het geval. 's Middags op kantoor nog even getest en toen deed hij het wel. Okay, vast een foutje of zo. Terugweg zou alles het weer moeten doen dan... Nee hoor, toen ik om even na 17 uur richting de bibliotheek fietste (een paar honderd meter van m'n werk) om met Marcel mee te rijden (hij werkt trouwens niet in de bieb, maar daar in de buurt) deed hij het weer niet. Nou ja, thuis maar eens uitzoeken.

Enfin, toen ik aan kwam rijden stond hij al klaar en d'r stond ook een meneer naast een praatje te maken. Even een kort praatje gemaakt met m'n mede-fietser, hij wou m'n Velox Incendia nu wel eens in het echt zien. Het stuk in Leeuwarden zou hij voorop rijden, zo kan ik ook eens van de 'gebaande paden' af (lees: de 'hoofdweg'). De rit begon vrij stevig en het tempo zat er goed in. Ik weet niet of het door het warmere weer kwam of dat ik me wat fitter voelde, maar het ging best (beter als 's ochtends).

De bedoeling was dat hij bij Buitenpost af zou haken en in z'n uppie richting huis zou gaan, maar uiteindelijk is 'ie helemaal tot m'n woonplaats mee gefietst. Alleen de laatste paar honderd meter naar m'n huis heb ik alleen gedaan. Hij woont ongeveer 16 km van z'n werk, maar als je dan even zo'n 100 km extra fietst (ten opzichte van de kortste route) om met iemand mee te fietsen, vind ik grootte klasse. Onderweg nog wat foto's genomen en die zijn hieronder te bekijken.

Terugfietsen vanuit Leeuwarden met Marcel Prins

Terugfietsen vanuit Leeuwarden met Marcel Prins

Toen ik na 1,5 uur fietsen thuis was, snel douchen en richting theatersport training. Maar niet voordat we eerst langs de snackbar geweest zijn om een frikadel speciaal en satekroket te verorberen, allemaal weggespoeld met een flesje Extran. Normaal begint de training om 20 uur, maar vanwege dat ik nog moest eten en de snelheid er toch een beetje uit was werd dat zo'n 25 minuten later. Eerst moest de fiets nog door de smalle steeg en... verdorie er stond alweer een auto. Gelukkig kon ik er dit keer nog net langs. Want belooft is belooft, kom ik er niet langs, dan bel ik gelijk de politie. Eenmaal binnen was het angstvallig stil, hmmm, da's raar, normaal zijn theatersporters vrij, ehhh... rumoerig. Het liet zich dan ook vrij snel verklaren toen ik de zaal in liep. Een concentratie-/vertrouwensoefening waarbij 1 iemand in het midden stond en zich een kant op liet vallen terwijl de rest van de groep die persoon opving en weer ergens anders heen duwde, was aan de gang. Tijdens de evaluatie van vorige week heeft de trainer besloten dat we op een hoger niveau gaan trainen, om wat meer uitdaging te creëren en vaker direct in te grijpen mocht een scene niet lopen of iets dergelijks. Na de warming-up moesten we allemaal bedenken wat voor een karakter je graag zou willen spelen (eentje die je nog niet onder de knie hebt en graag wil leren), ook de groep kan z'n input/aanvullingen over je karakter geven. Daarna moesten we per tweetal een soort van 'de vloer op' scene spelen. Ik was een barman van 40+ die veel te lang in z'n vak zat en het liefste een eigen restaurant wil beginnen. Tot overmaat van ramp heeft z'n vrouw hem vorige week verteld dat ze al 3 jaar een andere relatie had en het per direct 'uit' maakt. Als tegenspeler had ik een heel naïef persoon zitten, die veel te graag praat en alle subtiele hints van de barman niet oppikt. Het resulteerde in een goede scene waarbij er op sommige punten ingegrepen werd door de trainer om de vinger op de zere plek te leggen.

De training liep ongeveer een half uurtje uit (waardoor ik toch nog m'n normale 2 uur kreeg) en daarna nog eventjes langs de vaste kroeg om na te kletsen. Onder andere over de training, maar ook over afgelopen weekend. Vorige week had ik de eigenaar van de kroeg gevraagd of ik een poster op kon hangen voor de Noordelijke Ligfiets Opstapdag op 11 april, dat mocht en vanaf vandaag hangt 'ie daar dus. Ook werden er na afloop van de training de posters voor de voorstelling van volgende week vrijdag uitgedeeld. Zelf sta ik er ook op en moet ik ook spelen... dubbel plezier dus!

Poster improvisatievoorstelling Ulteam (26-03-2010)

Na het wegwerken van 2 vers geperste jus d'orange en kaas/bitterballen maar weer in m'n fiets gestapt, op weg naar huis. Snel ging het niet want ik was helemaal op. En eenmaal thuis aangekomen mezelf opgefrist en het bed in gedoken... slapen.

Vanochtend wakker geworden, hoofdpijn, snotneus, droge bek en zere keel, zucht. Gewacht tot het 9 uur geweest was en 't werk maar opgebeld dat het 'm vandaag niet gaat worden. Deze jongen blijft lekker een paar uur in bed liggen, uitzieken. Einde van de middag, toch maar even wat boodschappen gedaan omdat je zonder goed eten (koelkast was leeg) nog meer afzwakt. Dan is de velomobiel ook een uiterst handig boodschappenkarretje (ook omdat m'n auto al meer dan 2,5 week bij de garage staat, maar da's een ander verhaal). Je gooit het er maar in, past allemaal wel. M'n boodschappenkar die voor 3/4e vol was paste prima. Alleen een kratje bier (wat ik trouwens nooit koop) zou lastig kunnen zijn, of je moet een karretje achter je fiets knopen.