sep
19

Vandaag vroeg (6:15 uur) opgestaan om mee te doen met de Waterwolf roeimarathon die door onze roeiclub De Hunze georganiseerd wordt. Deze tocht van zo'n 52 kilometer heb ik zo'n 2 of 3 jaar geleden ook gedaan, maar dan bij een andere geleende boot (C4x+) van een andere roeivereniging (ze zochten nog een roeier). Toen was het niet zo fijn omdat de afstelling van de boot echt een ramp was (lees: tig keer m'n duim tussen de riemen gekregen) en de stuur was ziek waardoor wisselen in de boot niet mogelijk was. De hele afstand heb ik toen zo'n beetje geroeid.

Dit jaar was het beter. Samen met een ploeggenoot en een andere roeier van de Asser Roeiclub hebben we in een C2x+ de tocht gedaan. Afwisselend hebben we gestuurd en hierdoor hoefde je als roeier niet meer dan ongeveer 2 uur achter elkaar te roeien. Het eerste deel van de route was het goed roeien. Weinig wind en mooi water. Halverwege na het Waterwolf gemaal begon de wind nog eens extra goed te waaien in de juiste richting waardoor we een lekker tempo konden houden. Maar op het laatste stuk ging het weer de andere kant op. Een stevige wind tegen met op de laatste paar kilometers zelfs behoorlijk stevige wind tegen. Ons bootje werd goed heen en weer geschud door de deining van de golven, maar we hebben het gered. Al leverde het wel een stuk of 14 blaren op (zie foto's hieronder). Ook kun je de route bekijken die we gevaren hebben. Ik was van plan om m'n hardloophorloge (de Garmin Forerunner 405CX) te gebruiken (ik had 'm de dag ervoor helemaal vol geladen), maar bij aankomst op de roeiclub was 'ie vastgelopen. Gelukkig had ik m'n Garmin Oregon 550 nog bij me die ook oa. m'n hartslag kan meten. Dat wil zeggen... maar de helft, want daarna is 'ie er mee gekapt.