Fietsen, fietsen, fietsen...

Vrijdagochtend stapte ik in m'n fiets en merkte tijdens het fietsen dat het stoeltje niet helemaal goed vast zat. Bij aankomst op het werk bleek dat de onderkant afgebroken was. Sinds dat ik naar Giessen ben geweest viel me op dat de bovenkant van het stoeltje ook niet helemaal lekker stevig achter de beugel viel. Zoals je in de foto kan zien staan de twee "wandjes" ook niet parallel aan elkaar. Ik vermoed dus dat eerst de ene afgebroken was, waardoor de ruimte ontstond voor het niet goed vasthaken van de bovenkant van het stoeltje. Toen eenmaal de ene "wand" afgebroken was duurde het volgens mij niet lang dat de andere aan de beurt was. Op het werk gebeld met de Ligfietsgarage Groningen met de vraag of ik aan het einde van de dag langs kon komen om het euvel te verhelpen... en dat kon. Is maar goed ook want ik zou 's avonds naar m'n ouders (zo'n 40 kilometer verderop) fietsen. Voordat ik trouwens bij m'n werk aankwam ben ik nog even na Dorkwerd een roeifietser tegengekomen. Je ziet ze niet zo vaak in het wild. In de twee jaar dat ik ligfiets kan ik het aantal in het wild gespotte roetsers nog makkelijk op 1 hand tellen.

Na een dag hard werken snel naar de garage gefietst. Het was even over vijf dat ik er aan kwam, maar ze wisten van m'n komst. Onderdeeltje was binnen 15 minuten vervangen en na nog even wat gekletst te hebben heb ik koers gezet richting mijn ouders in Stadskanaal. Maar voordat ik Groningen uit was was er alweer een, gelukkig klein, probleem. Bij het schakelen naar het grote blad kwam er ineens veel geluid bij de pedalen weg. Het blijkt dat de ketting weer achter het nokje van de kettingspanner is gekomen (net als in Giessen). Dus, fiets op z'n kant, imbussleuteltje gepakt, draai draai draai en klaar is Kees. Fiets weer rechtop gezet en fietsen maar. Nou nee, tijdens m'n kluswerkzaamheden is de ketting er aan de achterkant afgelopen (omdat de fiets op z'n kant lag vermoedelijk). Na een boel vieze handenwerk lag ook die er weer op en kon de reis zich vervolgen. Binnenkort maar eens wat van die vochtige schoonmaakdoekjes kopen voor als ik weer eens vette vingers heb.

De reis naar Stadskanaal was nu goed van start gegaan en op dat stuk probeer ik wel eens een wat andere route uit om te kijken wat nu een beetje lekker en snel rijdt. Deze keer ben ik door Hoogezand gegaan waar ik, terwijl ik bij het verkeerslicht stond te wachten, uitbundig werd begroet door een man in een blauwe auto met het stuur aan de "verkeerde" kant. Het bleek Arjen van de Ligfietsgarage te zijn (hij heeft namelijk een auto uit Engeland). Vlak voor het spoor ben ik linksaf geslagen over de klinkerweg. Nou dat doen we de terugweg dus niet. Het rijdt niet fijn/snel en met al die drempels is het ook geen pretje. Gelukkig had ik daarna tot Stadskanaal bijna alleen maar rechtuit door Borgercompagnie. Bij mijn ouders aangekomen kon ik gelijk aanschuiven bij een bord aardappelen, boontjes en een stuk vlees (en uiteraard een toetje). Na dik 40 kilometer fietsen gaat dat er wel in, zo aan het einde van de dag.

Na het douchen heb ik de zonnepanelen van m'n vader bekeken. Hij heeft sinds kort op beide dakramen 2x 4 modules geinstalleerd. Die kosten zouden in een paar jaar terugverdiend moeten zijn. Aan het kastje wat de stroom terug het energienet op stuurt hangt een oude laptop die daggrafieken kan maken met daarop de opbrengst. Helaas was het donker toen ik de opstelling bekeek en stond de laptop ook uit. Misschien eens op een paar screenshots vragen.

's Avonds achter in de auto gestapt bij m'n ouders, op naar de verjaardag van de vriendin van m'n broertje. Ze was 30 geworden, een moment in je leven dat je niet snel vergeet... nou ja, of liever zo snel mogelijk. Gezellig taart gegeten, gedronken en gekletst. Daarna was het tegen half twaalf wel weer tijd om naar huis te gaan. Ik wou er weer om acht uur 's ochtends uit omdat ik om elf uur in Groningen op het vlot moest staan om te roeien.

Na het roeien (weer sinds lange tijd in de boordboot gezeten) en de skiff-1 instructie die ik geef weer vertrokken. Dit keer niet rechtstreeks naar huis, maar richting Kolham (onderweg kwam ik trouwens nog een wit/gele Mango tegen). Daar zou ik meedoen aan een onderzoek van de RuG. De vriendin van een collega had een onderzoek naar verschillende obstakels in het verkeer en hun zichtbaarheid. Als eerste kreeg ik een bril op met melkachtige glazen waardoor ik minder contrast zag. Toen moest ik verschillende tekens bekijken en aangeven hoe ze stonden (net als de E bij de oogarts). Daarna nog een test om te kijken tot hoe klein ik de lettertjes kon lezen en een gezichtsveld test. Ik ben ze zo'n beetje allemaal goed doorgekomen.

En toen de eigenlijke test. Er was op het terrein een parcours uitgezet weer ik met een omafiets langs moest fietsen. Maar dan wel met een melkachtige bril waardoor ik dus minder zou zien. Het eerste rondje mocht ik gewoon fietsen om bekend te raken met het parcours en de fiets (vooral dat laatste was wel even wennen). Daarna werd er elke ronde een obstakel geplaatst (bijvoorbeeld een paaltje, vlakken op het wegdek of een ander obstakel). Daar moest ik dan zo goed en zo kwaad om toe fietsen. De obstakels hadden verschillende kleuren en opties en bij terugkomst moest je na elke ronde vertellen of je goed gefietst had, de obstakels goed zichtbaar waren, hoeveel moeite je had met eventueel corrigeren en hoe risicovol je het vond. Er zat duidelijk verschil tussen de verschillende obstakels. Ik verklap nog niet welke naar mijn idee het beste is. Als het onderzoek afgerond is krijg ik volgens mij wel een verslag / publicatie die ik dan misschien wel op m'n website mag zetten.

Okay, dan nu echt op weg naar huis. Begonnen met een stuk binnendoor en bij Engelbert afgeslagen en een stuk langs de snelweg gefietst (lees: parallelweg). Na het viaduct over te zijn gestoken en met zo'n 45 km/h naar beneden te zijn gefietst zag ik ineens een soort van plank op de weg liggen. Van een afstand dacht ik dat het een minidrempel of zo was (er stonden ook links en rechts paaltjes). Maar eenmaal dichterbij gekomen bleek het een plank van zo'n 2 centimeter dik te zijn die (vermoedelijk) over een stel kabels lag. En als ik zeg: plank, dan bedoel ik gewoon zo'n rechthoekig ding waarvan de zijkanten niet mooi schuin oplopen. Anyway... het maakte nogal veel lawaai toen ik over het ding donderde.

Aangezien m'n schakelproblemen (schiet soms door naar een versnelling hoger) een paar alinea's eerder wou ik nog even langs de Ligfietsgarage om er naar te laten kijken. Het was al even over vier, de tijd dat ze normaal dicht zijn, maar ik was in de buurt dus proberen kon geen kwaad. Gelukkig was Arjen er nog (je weet wel die toeterende gek ) en hij wou wel even tijd maken om alles weer goed af te stellen. Daarna echt naar huis want er stond aan het einde van de dag al weer dik 86 kilometer op te teller (dat is exclusief de 53 van de dag ervoor).

• ‹ vorige
• 338 van 548
• volgende ›