Turbulente dag

In verschillende opzichten was dit een dag om niet snel te vergeten. Ten eerste was Velox Incendia (mijn velomobiel) precies 1 jaar geworden. Ten tweede waaide het goed hard en dat was voor mij ook de eerste keer fietsen met zoveel wind. Als ik de weerberichten moet geloven waaide het zo'n windkracht 5 a 6 bft (50 km/u) met windstoten tot 80 km/u. En als laatste werd ik nog op een onaangename manier verrast, maar daarover later meer.

Zoals op zoveel zaterdagen moest ik ook vandaag weer naar de roeiclub. Normaliter gaan we roeien, maar doordat het zo hard waaide werd het een ergometersessie. Op 20 maart gaan we meedoen met de Head of the River Amstel (een roeiwedstrijd over de Amstel in Amsterdam), daarvoor moest er dus hard getraind worden. We zijn dus minimaal 2 keer per week op het water te vinden (als het weer het toelaat) en ook minimaal 2 a 3 keer per week op de ergometer, indoor- (circuittraining) of outdoortraining (hardlopen). Vandaag eerst 10 minuten ingeroeid, daarna 30 minuten hard en weer 10 minuten uitroeien. Ging lekker en ik zat maar iets van 4 seconden boven mijn V-tijd. Maar om even terug te komen op de wind, die had ik de heenweg in de rug. Resultaat: snelheden van 50-55 km/u, en dat schiet lekker op. Ik moest wel goed m'n stuur vasthouden want bij windvlagen ging de fiets toch wat schudden. Op een gegeven moment moest ik rechts afslaan richting Hoogkerk, dat betekende schuin tegen de wind in. Maar boven verwachting kon ik ook dit goed volhouden. De snelheid bleef mooi boven de 30 km/u. Wel was er nog een automobilist die me toeterend inhaalde en een soort van zig-zag beweging met zijn hand maakte. Ik vermoedde dat hij me wilde attenderen op het feit dat ik soms wat zwabberde. Duh... vind je het gek met zo'n wind en een fiets van 2,5 meter lang.

Ik zou ook nog even langs bij de Ligfietsgarage Groningen om naar m'n koplamp te laten kijken. Een aantal maanden geleden zag ik dat er vocht in de rechter koplamp zat en afgelopen week deed de lamp het niet goed meer. Hij ging telkens knipperen (dus 1 seconde aan, en dan weer 1 seconde uit). Ook waren er nog wat andere klusjes wat moest gebeuren. Omdat ik ook nog wat lege DVD's op moest halen voor het branden van een opname van een theatervoorstelling besloot ik om met de fiets door de Herestraat te rijden. Als fietser mag je daar niet fietsen, maar het aan-de-hand-lopen-met-de-fiets is met een velomobiel nou niet de meest makkelijke bezigheid, dus besloot ik om gewoon stapvoets te gaan rijden. Op die manier breng je niemand in gevaar en sta je binnen no-time stil, mocht er toch iemand plotseling oversteken of iets dergelijks. Toen ik de Vismarkt verliet om richting de Herestraat te gaan passeerde ik een aantal 'krantenverkopers', het was goed druk in de hoofdstraat van de stad Groningen. Bij het nemen van de bocht richting de Herestraat hoorde (en voelde) ik ineens een harde klap en hoorde ik: "je rijdt me van de sokken!". Ik stond helemaal perplex... iemand had vanuit het niets met de onderkant van zijn schoen heel hard tegen de zijkant van mijn fiets aangetrapt. Ondertussen wandelde de man gewoon verder alsof er niets gebeurd was.

Ik stapte snel uit, controleerde de fiets, legde het schuimdeksel weg en vroeg aan 1 van de krantenverkopers of ze op mijn fiets willen passen zodat ik achter de man aan kon. Na een korte sprint haalde ik de man in en vroeg wat hem bezielde om zomaar tegen mijn fiets aan te trappen, da's toch niet normaal! Zijn antwoord bleef dat ik hem met rust moest laten en ik hem niet in de weg had moeten rijden. Ik was echt ziedend! Van binnen kookte ik, maar ik kon me nog goed beheersen om de man niet een klap te verkopen. Als ik de man zou moeten omschrijven dan zou ik zeggen dat het iemand is die niet al te intelligent is en vermoedelijk ZEER impulsief gehandeld heeft. Hij was zich, zoals ik het kan zien, van geen kwaad bewust. Ook het feit dat hij er wat onverzorgd uit zag (bleek uit de kleding, een zeer scheef gebit) bevestigde wat mij betreft zijn 'state-of-mind'. Een simpele ziel zullen we maar zeggen. Ondertussen zat ik dus mooi met het feit dat de man niet in de meewerkstand stond en gewoon door liep. En ja, ik wou de politie wel bellen, maar dan moet je wel je telefoon bij je hebben (die lag nog in de fiets). Ondertussen riep ik aan het winkelende publiek (wat in middels ook raar stond te kijken) of ik iemands telefoon kon lenen. Ook het direct aanspreken van diverse mensen leverde niet het gewenste resultaat op. Ik heb de man nog gevolgd tot in de Hema maar daarna heb ik hem maar laten gaan en ben ik de 250 meter naar m'n fiets weer teruggelopen.

Nog een beetje verbaasd ben ik in m'n fiets gestapt om naar het politiebureau te gaan om aangifte te doen. Maar ze wisten me te vertellen dat als er geen schade aan mijn fiets was het geen zin had (sterker nog, het was niet mogelijk) om aangifte te doen van 'poging tot vernieling'. En omdat ik toch op weg was naar de Ligfietsgarage besloot ik om eerst daar de 'schade' te laten inspecteren. Daar aangekomen werd als snel duidelijk dat ik geluk gehad heb. Er waren alleen wat lichte krassen te zien op de plek waar de onderkant van zijn schoen mijn fiets geraakt heeft. Een geluk bij deze stomme actie is dat de man op de juiste plek getrapt heeft, namelijk precies op de naad tussen de body en de top. Opgelucht zijn we aan de andere werkzaamheden begonnen, zoals het vervangen van de rechter koplamp, het kijken naar de remmen en wat andere losse dingen. Zoals het aanbrengen van wat nieuwe klittenbandstrookjes (de oude waren losgegaan) en het bijknippen van de voorste kettingafscherming (die schuurde over een kettingbuis waardoor beide slijten). Mijn linkerrem die hapte als ik remde waardoor hij makkelijker blokkeerde. Dus, wiel er af, inspuiten met remreiniger, schoon blazen en de scharnierpunten invetten. Andere kant ook gedaan en de remmen nog even goed afgesteld. Bij het verlaten van het pand hoefde ik alweer niets te betalen voor deze service (koplamp viel uiteraard onder garantie).

Toen weer terug met wind tegen en dat ging prima. De snelheid deed niet veel onder voor een normale rit, wel ging hij op het laatste stukje langs het kanaal wat onderuit. Thuisgekomen zie ik een sms'je of ik vanavond mee ga naar een theatersportvoorstelling. Leuk! Kan ik even mijn gedachten verzetten van dat verschrikkelijke incident van vanmiddag.

• ‹ vorige
• 365 van 548
• volgende ›