Roeien op de Amstel

Weken van training en voorbereiding, maar afgelopen weekend was het dan toch zover. De Head of the River Amstel kon gevaren worden. Het avontuur begon zaterdagochtend want ik had afgesproken om om 8 uur bij een roeigenoot uit Groningen op de stoep te staan. Aangezien er werkzaamheden op de A1 ring van Amsterdam zou zijn waren we maar wat eerder vertrokken. Het bleek erg mee te vallen met de condities op de weg en een parkeerplek was ook al snel gevonden, dus ongeveer 1,5 uur eerder dan afgesproken waren we op plek van bestemming, de roeiclub Poseidon. Nog even buiten gezeten, kopje thee gedronken. Rond 12 uur samen met de rest van de ploeg, die inmiddels gearriveerd was, de boot van de botenwagen gehaald, in elkaar geschroefd en het water op om het parcours te verkennen.

De zaterdag was bedoelt om te kijken of de boot goed liep en afgesteld was en de 'hoerenbocht' te oefenen. Die bocht heeft zijn bijnaam gekregen doordat hij bijna haaks op het parcours staat en vaak voor problemen zorgt, zoals je in onderstaand filmpje kan zien. Onze stuur Shanna is uiterst ervaren en heeft ons er superstrak langs gestuurd.

Na 1,5 uur weer terug naar het botenhuis om vervolgens lekker te douchen. Nog even snel wat inkopen gedaan ('k was vergeten om voldoende eten mee te nemen) en daarna door naar het hotel om te hergroeperen voor een wandeling naar het centrum. Eerst naar Kaap Kot gegaan om wat te drinken en te kletsen en daarna door richting het centrum om te gaan eten bij Bazar. Heel gezellig en lekker eten, maar we konden het niet al te laat maken aangezien er de dag erna nog een wedstrijd geroeid diende te worden. Iedereen had een kamer bij het hotel om de hoek, maar ik had samen met een roeigenoot een reservering zo'n 8 kilometer verderop in een ander hotel (hij had nog een hotelbon liggen). Gelukkig had ik een geleende vouwfiets bij me en konden we de afstand fietsend doen. Met 1 hand aan het stuur en in de andere de iPhone (voor de route) zijn we in 1 rechte lijn naar de eindbestemming gefietst. Door het lage zadel, de zware tas op mijn rug en het hebben van maar 1 versnelling protesteerde mijn rug hevig. Als dat maar goed gaat morgen.

Wel een paar keer wakker geweest vannacht maar toch redelijk goed geslapen. Bij het verlaten van het bed nog niet voor de volle 100% wakker, maar een fietstochtje naar Poseidon doet wonderen. Iedereen was al op tijd uit de veren en na het omkleden kon de boot in het water. Rustig oproeien naar de start met af en toe een klein sprintje om er in te komen. Eenmaal daar aangekomen was het een kwestie van lang wachten en telkens manoeuvreren. Gelukkig was, net als de dag ervoor, het lekker weer. Het zonnetje scheen en er was weinig wind.

Ons nummer (229) werd opgeroepen en we konden beginnen. Langzaam opbouwen en hard door de start. De eerste paar minuten lekker knallen en het gas er op, het ging lekker. Als we dit maar vol konden houden tot aan de finish. Het duurde niet lang en we hadden de eerste boot al weer ingehaald. Nog even een paar opzetjes en de tweede boot lag ook al weer achter ons. Dat ging lekker! Het slagtempo lag ongeveer op 31 spm en bij de opzetjes ging dit naar 33. Een goed hoog tempo wat prima vol te houden was. Boot nummer drie kwam in zicht en we kwamen steeds dichterbij. De Groote Bocht moest nog komen. Gisteren geoefend en vandaag moest het perfect gaan. En dat deed het. Stuurboord light en bakboord extra strong. Shanna stuurde ons superstrak er door heen. Nog twee halen en dan, bam, de hele boot weer vol aan de bak. Op naar de finish. Vanaf de kant hoorde ik een heleboel mensen schreeuwen en juichen. Kom op Hunze! Ogen in de boot, dacht ik bij me zelf. Concentratie. Niet kijken. Op het laatst nog even alles er uit gooien maar helaas hebben we die derde boot niet kunnen pakken.

Na de finish bijgekomen van deze prestatie en als een spastische roeier geprobeerd om light door te roeien. Even een minuutje bijkomen. Daarna weer door naar de roeiclub om de boot uit het water te halen. Op de terugweg fietste onze coach (samen met wat andere toeschouwers) met ons mee en bij terugkomst hoorden we de uitslag. We waren 10e geworden van de in totaal 29 ploegen uit ons veld (29:38.57). Een hele goede prestatie, als zeg ik het zelf.

Nadat de boot weer in twee stukken was en op de botenwagen lag was het tijd voor de beroemde Skøll-burger. Vorig jaar heb ik voor het eerst van deze goddelijke burger mogen proeven en ook dit keer was hij weer zoals verwacht. Het geheim? Een lekker stukje vlees, plakje kaas, augurken en het geheime wapen, bacon!

PS. Meer foto's en filmpjes worden, als die binnenkomen, aan deze pagina toegevoegd.

• ‹ vorige
• 372 van 548
• volgende ›