Dag 15: Aberdeen-Benson

Vanochtend was er iets typisch Nederlands bij het ontbijt. Mary, een van de mensen uit de buurt van Minneapolis, had hagelslag meegenomen. Niet dat dat geholpen heeft met de fitheid van vanochtend, want de eerste twee uur kwam ik niet op gang. Ik wil weer slapen! Veel te weinig uren in de nacht. Daarnaast vond mijn hartslagmeter ook dat ik klinisch dood was aangezien die het niet meer deed. Maar wat eten (Clif Gel en een reep) en een kauwgompje zorgen er weer voor dat ik me toch wat beter ging voelen.

Verkeer. Ik ben voor de tweede keer aan de kant gezet door de sheriff. Mark (van het SAG-team) stond met zijn auto op de vluchtstrook van de US-12 om wat rommel voor ons te verwijderen. Maar aangezien ik er aan kwam moest ik op de rijbaan om niet tegen zijn auto aan de botsen. Gelukkig was er een stukje weg waar geen rumble strips waren dus dat kon prima. Maar terug naar de vluchtstrook ging niet zo makkelijk. Ik reed zo'n 37 km/u en er was geen opening. De auto die achter me bleef hangen en mij niet wilde inhalen maakte het er ook niet fijner op. Toen we wat meer bergop gingen kon ik veilig over de rumble strips terug naar de vluchtstrook. Toen zag ik dat de auto dit ook deed en de bekende blauw/rode lampen aangingen. Meneer de sheriff wou mij er even op attenderen dat ik beter op de vluchtstrook kon rijden. Eh ja, dat was ik wel van plan. Ik was trouwens niet de enige die aangehouden was. Minimaal vijf andere rijders zijn ook aan de kant gezet.

Wat me opvalt is dat alle kleinere steden ook allemaal hun eigen watertoren hebben. Logisch natuurlijk omdat dit best een efficiënte manier is om de waterdruk op peil te houden. Misschien dat ik binnenkort eens zo'n ding op de foto ga zetten. Communiceren met het thuisfront gaat trouwens ook met de tijd mee. Vroeger belde je nog via een telefooncel met je familie, tegenwoordig heeft iedereen een mobiele telefoon of gebruikt Skype of FaceTime om gratis met het thuisfront in contact te blijven. Binnenkort wil ik ook eens met wat kennissen, vrienden et cetera kletsen.

Volgens mij had ik in een eerder bericht al vermeld dat de dingen hier in Amerika groter zijn als in Nederland. Zo vervoeren ze hier grote dingen over de weg alsof het de normaalste zaak van de wereld was. Zo kwamen er vandaag twee huizen over een brug en moest het overige verkeer even wachten omdat het anders niet paste.

Eenmaal aangekomen in Benson werden we welkom geheten door de City Manager van de stad. Aangezien het park waar we sliepen geen douches hadden mochten we gratis naar het naastgelegen zwembad om ons op te frissen. Erg leuk, met een glijbaan en (lage) duikplank. De City Manager vertelde ons ook nog dat Benson onder andere bekend was voor het winnen van energie uit kalkoenenpoep.

Als laatste wou Slo Joe nog weten hoe ik al deze berichten schrijf. Via een iPad, telefoon of zo. Ik heb gelukkig mijn nieuwe MacBook Pro mee waarmee ik op een groot scherm en een normaal toetsenbord kan schrijven. Tevens schrijf ik in zowel Nederlands als Engels en is het dus handig om overzicht te hebben. Foto's upload ik trouwens met SFTP naar de home-directory van mij VPS en daarna verplaats ik hem naar de juiste directory. Dit laatste doe ik omdat als ik het via het CMS upload de plaatjes verkleind worden. Voor de internetverbinding ben ik vaak afhankelijk van de WiFi van de camping. Soms mag ik gelukkig de 3G-stick van Mike af en toe lenen. Verder vroeg hij zich af hoe het met de GPS-tracks zit. Deze zijn door veelal door mensen in elkaar gezet die kennis hebben van de lokale situatie. Iedereen die een GPS-apparaat heeft (ik heb bijvoorbeeld een Garmin Oregon 550) kan deze er op plaatsen en zien hoe hij moet rijden.

• ‹ vorige
• 422 van 548
• volgende ›