aug
1

De laatste paar dagen weinig tijd gehad om m'n blog bij te werken. Dus nu komen er drie berichten in een keer aan. Genoeg leesvoer! Maar goed… nu eerst het verslag van de tweede dag.

De wekker ging vroeg, om 6:00 uur. We hadden namelijk een lange dag met veel klimmen voor de boeg. Op het moment dat ik alles ingepakt had was ik de accu van mijn fotocamera kwijt. Ik had hem afgelopen nacht opgeladen in de camper van Mike (een mede-ROAM'er). Alles weer uitgepakt en alles doorzocht, maar helaas… niet kunnen vinden. Aangezien ik al aan de late kant was heb ik maar besloten om de boel de boel te laten, misschien dat 'ie later nog opduikt. Geen foto's dus vandaag.

Er stond weer een rit op het programma met veel interstate. En het meest irritante is de rotzooi op de vluchtstrook (waar wij op rijden) en de rumble strip (lees: hobbels tussen rijstrook en vluchtstrook). Die dingen moet je niet met hoge snelheid nemen want dan begint je achterwiel te driften. Bij vertrek van de camping zagen we allemaal wielrenners die dezelfde kant op gingen als wij. Leuk, een verzetje! Blijkbaar waren ze ook bezig met een grote tocht want het waren er heel veel. En ook zij gingen over de interstate. Bij het inhalen van een van die fietsers moest ik dus over de rumble strip en daarbij begon de fiets toch hevig te driften. Het ging goed, maar het kan ook anders. Jim is namelijk omgeslagen en heeft daarbij schade opgelopen aan de neus en de bobbel van de fiets (en een boel krassen). Hij zelf heeft alleen wat schrammen op z'n armen en een buts op z'n hoofd. Hij nam 'Roll over America' blijkbaar iets te serieus.

Josef had de avond ervoor nog iets gezegd over wat je moet doen als je in aanraking komt met de 'sterke arm'. En wat denk je… vandaag was het raak. Bij het nemen van de afslag stond een agent langs de kant van de weg die net een andere auto aangehouden had. Bij het passeren zei hij dat we verderop even moesten stoppen. Gelukkig wou hij alleen even kijken en zeggen dat we voorzichtig moeten doen.

Vlak voor de lunchstop zat nog een heuvel van proporties. Het was warm die dag (dik 40+ graden) en dat hielp niet echt. Kennen jullie de man met de hamer? Ik na die heuvel wel. Maar wat water over je hoofd en een koud flesje Gatorade (bedankt SAG-teams) hielpen echt. Gelukkig was de lunchstop niet ver. Ik had geen zin in zo'n vette burger, dus bestelde ik een Chicken Salad met honing mosterd dressing. Ik hou niet echt van salade, dus dat zegt genoeg over hoe erg ik er aan toe was.

Het SAG-team (Support and Gear) heeft naar mijn idee veel mensen meegenomen. Ik heb in ieder geval vijf fietsen achter op de wagen gezien. Ik hoop dat er de komende dagen niet meer mensen (gedeeltelijk) uitvallen, dan krijgen ze het namelijk druk. En de accu van mijn fototoestel… die lag gewoon in mijn opblaasbaar kussentje. Was er per ongeluk terechtgekomen toen ik aan het oprollen / inpakken was.