Dag 21: Evanston-Chesterton

Gisteravond nog tot 1:30 uur bezig geweest met het afmaken en plaatsen van twee blogberichten en daarna lekker naar bed. We hoeven tenslotte niet zo vroeg uit de veren. De heb ik, omdat deze erg nat was, in de douche opgehangen om te drogen. Dit ging best aardig, want de volgende dag was hij goed droog. Ook hebben Felix en ik samen een wasje gedraaid om alle spullen wat schoon te krijgen. Alleen drogen was er niet bij omdat het busje met onze tassen rond 10:00 uur zou vertrekken. Maar Winda en Patsy waren zo vriendelijk om het op plek van bestemming op te hangen en te drogen.

Ook heb ik vanochtend nog even met een vriendin en mijn ouders gesproken via Skype. Niet te lang omdat we verwacht werden bij de Buckingham Fountain in Chicago. Alle velomobielen op een rijtje voor een grote fontein met op de achtergrond een skyline van de stad, een heel mooi gezicht al zeg ik het zelf. Ook hebben we daar typische Deep Dish Chicago Style Pizza gehad. Het lijkt wel een beetje op een taart zo dik zijn die dingen. Het is niet zo krokant als normale pizza, maar mijn stukje (met worst en saus) was wel erg lekker. Ook zijn de mensen in Chicago wat brutaler dan de andere plekken waar we geweest zijn. Zo ging er zomaar iemand in Marcel zijn fiets zitten en was er een dame die haar voet op het instapgat zetten om een foto te nemen. Bij Josef ging er zelfs iemand op de neus van de fiets zitten.

Wat Amerikanen met vlammen hebben weet ik niet, maar van klein tot groot… ze vinden het allemaal geweldig. Ook valt me op, toen we door de wat minder dure wijken reden met relatief veel zwarten, dat deze mensen enthousiaster reageren dan de 'stadsmensen'.

De route door Chicago heen ging grotendeels over een fietspad wat langs het meer liep. De kwaliteit was over het algemeen in orde (wel zat er hier en daar een groot gat in de weg) en hij slingerde lekker door het langschap heen. Dat maakt het een stuk leuker (maar helaas wel minder snel) om te fietsen. De tocht van vandaag was niet lang, zo'n 100 kilometer, dus het maakte niet uit dat we wat langzamer gingen en rustig aan deden.

Tijdens het fietsen waren we een vijftal Nederlanders en Mike (een Amerikaan). Alle aanwijzigingen die ik gaf waren allemaal in het Nederlands en Mike vroeg zich af wat al die woorden betekenen. Dus heb ik hem wat Nederlands geleerd. Hij kent nu 'links', 'rechts' en 'rechtdoor'. Alleen het verschil tussen rechts en rechtdoor is voor hem niet helemaal duidelijk. Er zit namelijk alleen een letter s extra bij.

Al met al was het nachtje in het hotel en de korte tocht erg fijn. Tegen het einde van de middag (zo rond 17:30 uur) kwamen we aan op de camping in Chesterton en ik was goed uitgerust. Nadat ik gedoucht had en wat blogberichten geschreven had was het tijd om te eten. Aangezien er op de camping geen alcohol genuttigd mocht worden hebben we maar 'koude thee' (ahum, bier) gedronken (aangeboden door een collega van Machiel). Tevens is het zo dat we op bijna geen enkele camping een plek kunnen vinden waar je de afwas of de gewone was kan doen. Soms doen we het gewoon in de wasbak van de badkamer. En ben je eindelijk schoon dan wordt je door de muggen opgegeten. Mijn been ziet er nu uit als een gatenkaas. Het vaste ritueel voor het slapen gaan is dus, het uitruimen van alle illegale inwoners van de tent. Tevens heb je bijna elke nacht van die lawaaischoppers in het bos. Gelukkig willen die je niet uitzuigen.

Vanavond ook voor de tweede keer deze tocht mijn ketting gesmeerd. Ja, had eigenlijk eerder gemoeten, maar ik had andere prioriteiten zoals eten, douchen en slapen. Morgen beginnen we met de laatste zeven dagen en kan het groten aftellen beginnen. Washington DC, here we come!

• ‹ vorige
• 428 van 548
• volgende ›