Dag 27: Patton-Hancock

Het landschap is de afgelopen dagen wat meer heuvelachtiger geworden. Vandaag en gisteren was dat heel erg het geval en er moest stevig geklommen worden. Vlak na vertrek hoorde ik een tikkend geluid met een regelmaat van elke zes omwentelingen. Gestopt en de ketting nagekeken en ja hoor… er was een schakeltje aan een kant los. Mijn reparatiesetje heb ik vermoedelijk nog in Portland liggen, maar gelukkig fietste Harry achter mij en hij had een kettingpons bij zich. Twee schakeltjes verwijderd en verder gereden.

De dag begon goed met een stevige klim. Bovenaan stond een toko genaamd Burger Hut, maar ze waren officieel nog niet open. Voor ons hebben ze een uitzondering gemaakt en we kregen zelfs gratis koffie en thee. Wat een service!

Bij de lunchpauze viel me op dat mijn rechter voorband wat zacht aanvoelde. Bij het bijvullen bleek dat hij op minder dan 4 bar stond terwijl er 5,5 in zou moeten zetten. Zo'n 12,5 kilometer voor onze eindbestemming heb ik nog eens gecontroleerd en hij was weer zacht aan het worden. Eerst maar even bijgevuld en op de camping de lekke band geplakt. Er zat een heel klein gaatje in, maar ik kon in de buitenband niets vinden. Hopen dat het nu goed blijft.

De route van vandaag was in vergelijking met gisteren tien keer beter. Okay, er zaten wel wat steile klimmetjes in, maar wat verwacht je dan in de bergen. Hij kronkelde gezellig door de bergen en dalen heen en vaak autoluw en met bomen langs de weg die voor schaduw zorgen. Ook was er gisteren en vandaag iemand van RecumbentTV meegekomen en heeft vandaag de hele dag opnames gemaakt. Daar zal vast een heel mooi filmpje uit komen. Wanneer het klaar is weet ik niet, maar het zal vast wel een paar dagen / weken duren.

Vlak voordat ik op de Happy Hills Family Campground (jazeker, met veel vrolijke heuvels) aankwam ging ik een heuvel af met 70+ km/u en besloten twee grote zwarte vliegen om zich recht op mijn voorhoofd kapot te laten spatten. Zie hieronder het resultaat.

We sluiten af met een stukje wat me zoal opvalt in dit land. Ten eerste de vele Garage / Yard Sales. Blijkbaar moeten de meeste mensen van hun spullen af. Daarnaast de vele bordjes met Sweet Corn (zoete maïs) die vooral in het midden van het land langs de weg staan. En als laatste de vele kerken. Elk dorp of gehucht lijkt er minimaal twee of drie te hebben. En met steeds creatiever wordende namen. Vaak hebben ze een uithangbord met daarop een leus van de week. Degene die ik onder andere onthouden heb is: "Smile!".

• ‹ vorige
• 434 van 548
• volgende ›