Vanochtend hadden we een riders meeting om de Roll over Washington en ons bezoek aan de Europese Unie door te spreken. Er werden een tiental ROAM-posters ondertekend door alle rijders die vervolgens als bedankje aan de mensen van het supportteam werden gegeven. Als laatste nog even snel een boel foto's verzameld voor de slideshow van vanavond (bij de EU).
Daarna zijn we 's ochtends vertrokken richting het National Mall om het Washington Monument et cetera te bekijken. Alleen werden we bij zo'n beetje elke plek waar we stopten door iemand in uniform weggestuurd. Sta je gewoon op de stoep. Nee, mag niet. Even verderop op het gras? Nee, ook niet. Op de vraag waarom 'dat ding' niet op het gras mocht staan kreeg ik niet echt een antwoord. En toen ik vroeg om niet aan mijn fiets te zitten kreeg ik een grote mond terug met de melding dat ze hem weg zouden laten 'slepen' als ik niet ging dimmen. Hele vriendelijke stad in ieder geval. Blijkbaar waren het mannen met kleine p*kkies.
De hele tocht hebben we alleen een half uurtje regen gehad. Vandaag hadden we minder geluk want het regende zo'n beetje de hele dag door zo af en aan. Omdat we toch moesten eten gingen we een patatje halen bij een tentje waar we gelijk even konden schuilen onder het afdakje. Heel gezellig en knus allemaal. Fietsen in de stad gaat niet snel. Gemiddelde snelheid de eerste 45 minuten was maar 8,4 km/u. Daarna teruggereden naar het hotel en bij de Cosi (een eettentje) een broodje besteld. Alleen duurde dat wel allemachtig lang (zo'n 10 minuten) voordat hij klaar was (was wel een warm broodje). Toen kregen we het bericht dat Marcel op de terugrit naar het hotel aangereden. Bij een rood licht haalde hij een stilstaande bus aan de rechterkant in toen het licht op groen sprong. Plotseling kwam er links van de bus een SUV die Marcel van achteren met hoge snelheid aanreed (de auto probeerde vermoedelijk voor de bus nog even snel rechtsaf te slaan). Hierdoor is Marcel over de kop geslagen en kroop daarna wat verward uit de fiets (was niet aanspreekbaar). De ambulance heeft hem afgevoerd naar de eerste hulp van het ziekenhuis bij het hotel waar hij een paar uur en wat scans later uit ontslagen is. Blijkbaar heeft hij geluk gehad want hij heeft alleen wat schrammen in zijn gezicht. 's Avonds was hij gewoon bij de EU-receptie. Het verhaal kreeg trouwens nog een aparte wending want de bestuurder van de SUV bleek iemand van de Secret Service te zijn en hij wilde zijn naam niet afgeven. Mark (die de fiets van Thomas geleend had en vlak achter Marcel reed) heeft de baas van de baas van zijn baas te pakken gekregen en toch genoeg informatie gekregen. Hoe het verhaal nu verder afloopt wat betreft schade en zo weet ik nog niet. Dat zullen we vast wel weer op zijn blog lezen.
Bij de receptie kregen we allemaal een hapje en een drankje en werd de fiets van Josef in de zaal gezet en mooi droog gepoetst (het regende namelijk nog steeds). De rest van de fietsen moesten buiten op de stoep wachten. Na het gebruikelijke praatje van beide ambassadeurs (die van Amerika en van Duitsland) vertelde Josef iets over de tocht en vulde aan dat we geen extreme sportmensen waren, maar gewoon normale mensen die veel fietsen (naar het werk en tochtjes). Ook werd Josef nog even bedankt door Mike en er werd hem een bord overhandigd van de highway waar we het meest op gereden hebben, de US-12.
Nadat we de fietsen weer in de parkeergarage gezet hebben zijn we nog even wezen eten bij een Mexicaans restaurant. Ze hadden daar heerlijke spare ribs met lekkere saus en we hadden met ons groepje een pitcher (lees: grote kan) met margaritas besteld.
Als laatste nog iets over het totaal aantal gereden kilometers en het binnengehaalde bedrag voor de sponsoractie voor Villa Joep. De eindstand van Portland naar Washington is 5167 kilometer geworden (exclusief de gemaakte kilometers voor de start en het terugbrengen van de fietsen). Hiermee komt het totale sponsorbedrag op 1624,80 euro. Nu alleen nog alle mensen e-mailen om het geld te innen.
- ‹ vorige
- 436 van 548
- volgende ›
- XL-Network's blog
- 2221 keer gelezen
- English
1 reactie
Hee Wilfred,
Heel erg leuk dat je zo consequent elke dag geblogd hebt, waarmee je toch de 'beste' croniquer van het hele clubje bent gebleken. Erg leuk om te volgen. Nou nog veilig thuiskomen. Goede reis terug.
Arjen Haayman