Noorderrondrit op de fiets 2012

Donderdag, Hemelvaartsdag, 6:30 uur... de wekker gaat. Welke malloot heeft dit verzonnen? Ik was van plan om de 31e Noorderrondrit op de fiets te gaan doen. Je had vier verschillende 'smaken', namelijk 25, 50, 75 en 150 kilometer. Nadat ik mijn bolletjes met kaas, jam en een versgebakken eitje klaargemaakt had was het een klein uurtje later en tijd om te vertrekken. Op weg naar de start in SC Loppersum zo'n 31 kilometer verderop. Toen ik daar het terrein op reed zag ik een bekend gezicht. Het was Anton L. met zijn witte mountainbike. Toen ik vroeg waar zijn echte fiets was meldde hij dat hij z'n Quest afgelopen week verkocht had (in afwachting van zijn nieuwe QuestXS). Daarom had hij de mountainbike gepakt en zou hij alleen zijn fietsvrienden uitzwaaien. Nou ja zeg...

Tevens zag ik bij aankomst nog (vlak bij mijn fiets) een Flevo Racer staan. Zo'n fiets zonder stuur en voorwielaandrijving. Dat is vast niet makkelijk om te leren. Anyway, nadat ik mijn deelnameformulier opgehaald had kon ik vertrekken. Klaar om 150 kilometer (meer hadden ze niet) te gaan fietsen. Eenmaal Loppersum uit kwamen we in de open velden en kon ik eindelijk wat gang maken, de eerste wielrenners waren al weer ingehaald (zouden zeker niet de laatsten van die dag zijn, ik was aan het einde de tel kwijtgeraakt, maar zullen er een paar honderd geweest zijn). De route was aangegeven met kleine gele bordjes die soms best wel te missen waren. Dan stond je ineens op een kruising zonder een idee te hebben waar je heen moet. Dan maar op de gok. Gelukkig was ik niet de enige die en bordje gemist had. Op het deelnameformulier stonden ook alle plaatsen waar je doorheen zou fietsen. Dat maakt het makkelijk om re route weer op te pikken, mocht je verdwalen. Na Uithuizen kwam ik in Doodstil terecht. En het was daar inderdaad doodstil. Geen fietser te bekennen. En toen ik op een kruising kwam wist ik het ook niet meer. Het gele deelnameformulier met de plaatnamen erbij gepakt en linksaf geslagen richting Zandeweer. Goh, wat een boel fietsers hier. En ze gaan allemaal de andere kant op. Zou ik..? Ja hoor, ik reed de verkeerde kant op.

Na de tweede controle-stempelpost in Fraamklap rij ik weer verder en zie hoe er na een bocht een groepje fietsers en twee auto's stil staan. Ik minder snelheid en terwijl ik langs rijd zie ik een vrouw roerloos op de grond naast haar fiets liggen. Later blijkt dat ze OF door een tractor aangereden is OF daarvan zo geschrokken was dat ze viel. Volgens de site van RTV Noord konden ze de bestuurder van de doorgereden tractor later via Burgernet terugvinden.

Ongeveer halverwege zag ik in de verte iets wat op een ligfiets leek (hoezo slecht zichtbaar?). Het bleek de Flevo Racer die ik bij de start zag staan. Karel V. bleek hij te heten en hij kon goed met mij meekomen (rond de 30 km/u). In Zoutkamp, na 90 kilometer, hadden we een eet-/rustmoment. Daar kon je kiezen uit verschillende soepen of een glas fris en diverse broodjes. Ik besloot voor een glas cola met een stuk suikerbrood te gaan. De cola was prima (een goed groot glas), maar het stukje suikerbrood was in twee happen op. Daarom hebben we (Karel en ik) samen nog maar een groot stuk appelgebak met slagroom en iets te drinken besteld. Na een sanitaire stop wouden we weer vertrekken en kwam ik er achter dat Karel mijn genuttigde goederen afgerekend had. Dan trakteer ik hem bij de finish wel op een glas vloeibare koolhydraten.

Onderweg moesten we ook verschillende groepen wielrenners inhalen. Ik zweer het je, de helft van die lui zijn doof of letten niet op. Je kon bellen of claxonneren wat je wil, maar ze horen je niet. Ook het roepen van 'achter' leverde veelal niet (direct) resultaat op. Hierdoor gingen inhaalacties langzaam en werd het af en toe zelfs gevaarlijk. Op het laatste stukje vanaf Groningen naar Loppersum ging het bijna mis. Op het redelijk smalle fietspad moest ik weer eens een grote groep wielrenners inhalen. Het ging langzaam en ik zag in de verte twee (volgens mij bejaarde) fietsers ons tegemoet komen. Ik roep steeds harder 'achter' zodat ze aan de kant gaan en kon nog net met 45+ km/u voor de wielrenners en de tegenliggers door. Vermoedelijk zal ik door beide groepen wel weer vervloekt zijn dat 'die ligfietsers gevaarlijk zijn', maar ach...

Al met al was het toch een leuke tocht en samen met de heen- en terugreis heb ik 210 kilometer afgelegd. De tocht zelf (a 150 kilometer) heb ik nog redelijk vlot gedaan. Gemiddeld 32,5 km/u. En een leuke medaille.

• ‹ vorige
• 489 van 548
• volgende ›