Velomobiel ijssafari

Vrijdagavond even voor 23:00 uur kreeg ik het bericht dat de Noordelijke Velomobieltocht 2013 van zondag niet door ging vanwege ijzel. Ik heb een spijkerband achter op m'n fiets, dus ik red het wel. Dacht ik. David, waar de tocht startte, reageerde een beetje verbaasd. Hij riep op tot een: Nu of nooit, op eigen risico, niet bang voor weermannen, velomobiel ijssafari. Samen met Georg, Anton en Hans waren we van plan om naar Assen te fietsen. Maar we hadden wel afgesproken dat we zondagochtend om 8:00 uur nog even contact zouden hebben of wel wel of niet zouden gaan vanwege de voorspelde ijzel. Als een Friese Elfstedentocht-ijsmeester klonk het: It giet oan.

Ik ben eerst naar Groningen gefietst om daar met de rest af te spreken. Vanaf daar zijn we samen doorgefietst naar Assen. Maar vlak voor De Punt kreeg ik een lekke band. Tja, dat heb je soms (net iets te vaak). Ondertussen kreeg ik van de overige jongens de opmerking dat ik tijdens elke tocht wel een keer lek rij. Na het vervangen van de binnenband en het verhelpen van de oorzaak zijn we weer verdergegaan. Ondertussen vroeg ik me wel af waarom Hans zo langzaam reed. Zo kende ik hem niet. Bleek dat het niet grote sigaarrokende Hans was, maar de Hans die de oude fiets van Anton een half jaar geleden gekocht heeft.

Eenmaal aangekomen in Assen hebben we eerst lekker genoten van een warm kop thee. De temperatuur lag een paar graden boven het vriespunt en door de lichte regen verdween de sneeuw vrij snel. Toen ik 's ochtends vertrok lag er nog wat sneeuw op mijn dakterras, maar bij thuiskomst was dat al helemaal weg. Na zo'n 45 minuten thee drinken en kletsen zijn we in de fiets gestapt en hebben een rondje van bijna 60 kilometer gefietst.

We hebben uiteraard ook een bezoekje gebracht aan het grote beeld van Lenin. Onderweg een aantal leuke plaatjes geschoten (zie fotoboek onderaan) en mooie dingen gezien. Zoals een drietal paarden in de wei die van onze voertuigen schrokken. Ze rende hard weg door het kletsnatte weiland wat er heel spectaculair uit zag.

Zo'n 14 kilometer voor het einde zat er nog een leuk Anton-bruggetje in met een dubbele haakse bocht waar je als velonaut uit zou moeten stappen, heel moeilijk moet doen en dan pas weer verder kon rijden. Alleen was Anton zo aardig om de achterkant van je fiets beet te pakken, je 90 graden te draaien en je fiets weer neer te zetten. Zo kon ik lekker warm blijven zitten. Nadat we met z'n allen de brug gepasseerd hadden vroeg David of we dorst hadden. Nou... Zo'n 300 meter verderop lag de enige echte bierbrouwerij van Drenthe, Maallust. Ik had wel zin in een lekker biertje en de 1818 klonk wel lekker met tonen van peer en zwarte bessen. Hij was alleen wel 10%. Daarom werd hij ook in een kleiner glas geserveerd. Jammer hoor, want het was een heel lekker biertje. Ook nog even een kaas/worstplankje besteld met heerlijke hapjes.

Eenmaal terug in Assen hebben we in huize Hembrow nog een kop soep, brood en thee genuttigd en zijn we weer naar huis gegaan. Ware het niet dat Georg een lekke band had. Wat werd er ook alweer geroepen over mijn lekke banden? Maar toen dat opgelost was zijn we met z'n vieren weer naar huis gegaan. Bij De Punt zijn Georg en ik linksaf via Eelde-Paterswolde over de rijbaan met 36 a 37 km/u naar huis gefietst en zijn Anton en Hans rechtsaf via Haren naar huis gegaan. Op de laatste paar kilometer voor mijn huis ben ik toch nog een paar kleine stukjes ijzel tegengekomen. En als je niet al te veel gekke dingen doet, fietst dat vooralsnog prima. Toch nog ergens goed voor zo'n spijkerband. Thuis lekker gedoucht en gegeten. Iets meer als 140 kilometer gefietst. Fijn!

Update 1-2-2013: Marten Drenth heeft ook een video gemaakt.

• ‹ vorige
• 521 van 548
• volgende ›