Dag 12: Xanten-Almelo

Aangezien de vijfsterrencamping geen fatsoenlijke internetverbinding had was het niet mogelijk om dit bericht en de opvolgende berichten online te zetten, maar bij deze dan toch.

Nadat we met z'n allen genoten hebben ven een grote schaal met broodjes was het tijd om te vertrekken. De volgende stop was de camping bij Bad Bentheim. Althans voor de rest van de groep. Ik had gisteren namelijk telefonisch contact gehad met een vriendin in Almelo waar ik op de heenweg naar Wuppertal ook ben blijven slapen. Dit gaf mij de kans om a. in een normaal bed te slapen en b. om mijn spullen schoon en droog te krijgen. Maar zover was het nog niet. Eerst moest er nog even gefietst worden.

De rest was, op John na, volgens mij al vertrokken en ik fietste alvast naar de uitgang waar ik op John wachtte. Maar nadat hij niet kwam ben ik omgedraaid en was ook hij verdwenen. Ik vermoedde dat ze een andere plek van de camping naar de hoofdweg gevonden hadden en vertrok in mijn eentje.

Na een paar kilometer moest ik linksaf een hele hoge en lange brug over. Het pad langs deze weg lag aan de linker kant en was erg smal. En als er iets van de andere kant zou komen zou ik een probleem hebben. Uiteraard kwam er een fietser aan waardoor ik een heel stuk achteruit moest over de smalle strook. Bijna onderaan, toen het pad wat breder werd, maakte ik ruimte voor de tegemoetkomende vrouw waarbij mijn linker wiel aan de zijkant van de weg belande. Toen ik mijzelf af wou zetten tegen de vangrail greep ik in een bos brandnetels. Niet leuk. Dus maar uitgestapt, de fiets gekeerd en naar beneden gerold. Daar kwam ik ineens de rest van de groep tegen die mij zeer dankbaar was dat zij nu samen met mij aan de juiste kant van de brug omhoog konden gaan. Bij net naar beneden gaan aan de andere kant van de brug wachtte ons echter nog een leuke verrassing.

De rest van de route was wel erg mooi, maar wel veel 'off-road'. Omdat ik al een gedeeltelijk gebroken klerenhanger had wou ik het liefste mooi asfalt hebben. Eenmaal in Winterswijk aangekomen wouden we een bezoekje brengen aan ACE ligfietsen. Deze bleek helaas dicht te zijn op donderdag dus hebben wij maar een ijsje gegeten bij de plaatselijke bakker (ja, die verkocht blijkbaar ook softijs). De rest van de route hebben wij zoveel mogelijk de grote wegen gevolgd.

De fietspaden in Nederland waren breder en mooier dan die in Duitsland (over het algemeen), en we hebben in plaats van off-road gewoon voor de grotere wegen gekozen. Dat scheelt ook. Wel waren er in Duitsland een aantal kilometers aan wegwerkzaamheden waardoor wij een alternatieve route moesten zoeken. Uiteindelijk kwamen wij halverwege de wegwerkzaamheden weer op de oorspronkelijke route en een prachtig stuk geasfalteerd weg lang ons te wachten.

Vlak onder Gronau heb ik afscheid genomen van de Denen Poul en Per (ze gingen naar huis) en ben ik richting Almelo gegaan. Wat een drama zeg om een afstand van zo'n 25 kilometer door Enschede en Hengelo te overbruggen. Geen enkel fietsbordje wat de juiste richting aangaf. Eenmaal zo'n 10 kilometer van Almelo kwamen er bordjes.

• ‹ vorige
• 540 van 548
• volgende ›