Roll over America

aug
27

Dag 27: Patton-Hancock

Het landschap is de afgelopen dagen wat meer heuvelachtiger geworden. Vandaag en gisteren was dat heel erg het geval en er moest stevig geklommen worden. Vlak na vertrek hoorde ik een tikkend geluid met een regelmaat van elke zes omwentelingen. Gestopt en de ketting nagekeken en ja hoor… er was een schakeltje aan een kant los. Mijn reparatiesetje heb ik vermoedelijk nog in Portland liggen, maar gelukkig fietste Harry achter mij en hij had een kettingpons bij zich. Twee schakeltjes verwijderd en verder gereden.

aug
27

Dag 26: Knox-Patton

Nadat ik gisterenavond zes blogberichten online gezet had heb ik nog eventjes naar de sterren gekeken. Het was een superheldere nacht en er was weinig lichtvervuiling van omliggende steden. Betekend ook dat het vannacht koud was (koudste nacht tot nu toe, maar vanavond beloofd ook koud te worden). Geen probleem ik heb een slaapzak die lekker warm is. Vannacht heb ik hem voor het eerst ook helemaal dicht moeten ritsen. De andere nachten was het warm genoeg om er half in te kruipen.

aug
22

Dag 25: Streetsboro-Knox

Vanochtend heeft het tijdens het ontbijt heel eventjes licht geregend. Gelukkig zaten we in een soort van schuurtje lekker droog. Tijdens het fietsen bleef het de hele dag droog behalve dan een half uurtje in de ochtend. Schuimdeksel geplaatst en lekker in mijn blote bast gefietst. Nadat het gestopt heeft met regenen en de zon een beetje begon te schijnen leek het net of het wegdek in de brand stond, zo'n mooie deken van rook lag er op.

aug
22

Dag 23: Fort Wayne-Shelby

Doordat we gisteren een uur erbij kregen moesten we er vandaag een uurtje eerder af. Dus met mijn slaperige kop alles in het donker ingepakt, gegeten en vertrokken. Samen met Harry, want hij had problemen met het laden van de track op zijn Garmin Edge 800 dus was ik zijn navigator voor vandaag.

aug
22

Dag 22: Chesterton-Fort Wayne

Toen we vanochtend wakker werden melde Machiel dat we naast de muizen en de eekhoorns nieuwe dieven hebben. Wasberen. 's Nachts probeerde ze namelijk bij hem in de tent te kruipen om eten te zoeken. Hij heeft ze weggejaagd en probeerde ook de rest van de bandieten bij ons brood et cetera weg te jagen. Maar ze zijn behoorlijk hardnekkig. Toen hij op een meter afstand ging staan en ging stampen en roepen bleef hij gewoon zitten en keek hem aan van: "ja, wat moet je nou?". Ook zijn ze er vandoor gegaan met een stapel Clif Bars.

aug
22

Dag 21: Evanston-Chesterton

Gisteravond nog tot 1:30 uur bezig geweest met het afmaken en plaatsen van twee blogberichten en daarna lekker naar bed. We hoeven tenslotte niet zo vroeg uit de veren. De heb ik, omdat deze erg nat was, in de douche opgehangen om te drogen. Dit ging best aardig, want de volgende dag was hij goed droog. Ook hebben Felix en ik samen een wasje gedraaid om alle spullen wat schoon te krijgen. Alleen drogen was er niet bij omdat het busje met onze tassen rond 10:00 uur zou vertrekken. Maar Winda en Patsy waren zo vriendelijk om het op plek van bestemming op te hangen en te drogen.

aug
22

Dag 20: Madison-Evanston

Vanochtend wakker geworden met de gedachte van het hotel, dat helpt om het drama van het opzetten van de tent in het donker en alle natte zooi iets te vergeten. We vertrokken door eerst een kort stukje door een natuurgebied te fietsen. Daarna kwamen we op een grote weg die vanaf de snelweg rechtstreeks Madison in liep. In de tegenovergestelde richting kwamen honderden (zo niet duizenden) auto's, allemaal in een lange langzaam rijdende rij. De richting die wij op gingen had maar een 10 a 20 tal auto's zo schat ik. Geen wonder dat je dan in de file staat.

aug
22

Dag 19: West Salem-Madison

Gisteren en vandaag was het de eerste tijd (1,5 uur ongeveer) nog wat mistig, maar gelukkig trok dat vrij snel weer weg. De route die we vandaag gereden hebben ging voor bijna 55 kilometer over een fietspad waar vroeger een spoorlijn liep. Dat betekende in ieder geval niet zo steil klimmen en er waren zelfs drie tunnels waar we door moesten om zo de pieken af te vlakken. De route begon in Sparta (misschien wel genoemd naar het fietsenmerk) en eindigde voor ons in Elroy. Het was een erg mooi behoorlijk verhard pad van kleine kiezeltjes (crushed lime stone).

aug
19

Dag 18: Hastings-West Salem

Vanochtend tijdens het fietsen merkte ik dat ik weer niet op stoom kwam. Met tegenzin heb ik een Clif Gel en een Clif Bar (Chocolate Brownie) naar binnen gewerkt (samen met een cola). En dat werkt goed. Het enige probleem wat ik tijdens de dag heb is het opstarten 's ochtends vroeg. Morgen maar eens zorgen dat ik gelijk bij vertrek een gel naar binnen werk.

aug
19

Dag 17: Maple Plane-Hastings

De 'camping' van gisteren was zoals gezegd niet veel soeps. Ontbijten was dus ook niet veel meer dan een blikje sinas en een klein zoet 'rolletje'. Maar zo'n 50 kilometer verderop was onze stop bij de Freewheel Bike op de Greenway door Minneapolis. Daar heb ik wat gegeten en gedronken totdat de rest gearriveerd was (ik was namelijk als eerste gearriveerd). De Greenway is een fietssnelweg die dwars door de stad heen loopt. Het was vroeger een oude spoorweg en daarom heeft het op een paar plekken na eigenlijk geen kruising met overig (auto)verkeer.

Syndicate content