Paastreffen XI (2010)

Afgelopen weekend was het voor de tweede keer dat ik naar de Veluwe ben gefietst voor dit jaarlijkse evenement. Vorig jaar ben ik met m'n Nazca Fuego gegaan, maar dit jaar dus met m'n Sinner Mango+. Al was het alleen al om het feit dat iedereen hem graag eens in het echt wou zien. Eigenlijk had ik dit weekend ook wat anders (een Bijbelstudieweekend), dus moest ik kiezen. Ik weet niet hoe Anton het voor elkaar gekregen heeft, maar het Paastreffen heeft gewonnen.

Afgelopen week had ik een lijstje gemaakt van spullen die allemaal mee moesten en dinsdag- en woensdagavond heb ik de spulletjes allemaal bij elkaar gelegd. De route was uitgezocht en in de GPS gezet, batterijen waren geladen, kortom ik was klaar voor vertrek. Tot ik donderdagavond van Paulus een mailtje kreeg ik ik het niet leuk vond om bij hem in Zwolle een tussenstop te maken en te lunchen, zodat we daarna samen verder konden fietsen. Aangezien samen fietsen leuker is dan alleen, heb ik dus de route maar wat aangepast, zodat deze via Zwolle liep.

Op naar Harskamperdennen

Vrijdagochtend 6 uur ging de wekker. Opgestaan, brood gesmeerd, spullen in de fiets gestopt en de banden nog even tot 6 bar opgepompt (op aanraden van Peter die hier goede ervaringen mee had). Ook nog even de fietscomputer aangepast omdat de omtrek van iets hardere banden toch iets groter is. Uiteindelijk is dat helemaal goed gekomen. Ik wou eigenlijk stipt om 7 uur vertrekken om zo om 12 uur in Zwolle aan te komen, maar het werd helaas 20 min. later. Onderweg nog even een paar sanitaire- en eet/drink-stops gemaakt, zo ook bij Meppel. Ik zou daar Paulus even bellen dat ik er aan kwam. Terwijl ik daar stond kreeg ik van een collega een bericht: "Nu in Hilversum!" met een foto van 3 Mango's en een Alleweder. Aangezien ik toevallig mooi stil stond bij het bord 'Meppel' heb ik hem maar teruggestuurd: "Nu in Meppel ;-)" met een foto van mijn fiets er bij.

Even later dan gepland (maar 5 minuten) kwam ik aan in Zwolle waar Paulus al snel naar buiten kwam. Na het lozen van wat afvalwater zijn we naar boven gegaan voor een lekker bakje bonensoep door z'n zoon klaargemaakt. Het was goed pittig (niet erg) en smaakte erg goed. Precies wat je na dik 100 km fietsen nodig hebt. Rond kwart over 1 vertrokken richting de Bruna om een kaart te kopen voor een ligfietser die laatst een ernstig ongeluk gehad heeft. Kan iedereen die dat wil hem dat weekend tekenen en hem sterkte wensen. Ook nog even langs de Action gegaan om was fröbel dingetjes te halen als prijsjes voor het spel van zaterdagmiddag. Nog een grappig detail, via Hyves kreeg ik nog een berichtje van een kennis uit Zwolle... ze had me vanuit de auto voorbij zien fietsen. Dat is dus al de tweede keer dat ik herkend wordt.

Vanuit Zwolle zijn we richting Apeldoorn gegaan langs het kanaal en in de verte zag Paulus al wat andere velomobielen. Toen we dichterbij kwamen bleken dat Anne, Gladys en Jolanda met hun Mango's te zijn. We hebben kort met ze meegefietst want ondanks de tegenwind (die de hele rit zo'n beetje aanwezig was) ging het ons toch iets te langzaam. Daarom zijn we snel doorgefietst. Nadat we via het viaduct de snelweg zijn overgestoken zijn we aan de andere kant van het water het fietspad gaan volgen. Even later kwamen we bij een bord waarop stond 'omleiding'. Wij besloten de pijl te volgen en kwamen uiteindelijk bij een heel groot gat uit waar we niet verder konden. Omdraaien maar en een stukje terugfietsen. Later bleek dat de andere groep (die we zojuist gepasseerd waren) dezelfde fout hadden gemaakt. Blijkbaar toch iets met de bebording. 'k Vraag me af hoe lang deze situatie blijft bestaan als het automobilisten waren die 'in de knoei' kwamen. Maar na dit kleine ongemak zijn we toch aangekomen in Apeldoorn waar we gelijk even wat boodschappen hebben gedaan. De plaatselijke hangjongeren wouden zo lang wel even op m'n fiets passen (toch maar wel even het alarm er op gezet... je weet het maar nooit).

Het laatste stukje naar Harskamperdennen (de camping). Eerst Apeldoorn uit zien te komen en daarna nog wat klimmetjes, afdaling (lekker met 53 km/u bij Radio Kootwijk naar beneden), zandweggetjes en toen waren we eindelijk op plek van bestemming. Totaal 7,5 uur gefietst en op de kop af 10 uur over gedaan. Snel de fiets uitgeladen en de tent opgezet want na zo'n lange rit heb je toch wel honger. Net als vorig jaar zijn we naar de plaatselijke Chinees in Harskamp gegaan. Daar hebben ze echt goed voedsel, knap je weer helemaal van op. Daarna snel teruggefietst om vervolgens heerlijk te douchen (ja, sorry was van tevoren geen tijd meer voor) en binnen lekker bij het haardvuur warmen.

Geocachen en ringsteken

De nacht was onstuimig en 'k was een paar keer wakker geworden. Enerzijds omdat ik m'n matje wat harder op had kunnen blazen en aan de andere kant, omdat het toch nooit zo lekker ligt als thuis. Het matje wat ik had was nl. een 'small' (dus alleen bovenlijf) en als kussen had ik de zak van de tent gepakt en daar m'n jas in gestopt. Werkte allemaal redelijk, maar echt lekker was het niet. Maar ja, je moet wat over hebben om ruimte te besparen. Anyway, 's ochtends nog gegeten en daarna met Tony, Jos en Theo wezen geocachen. Tony had namelijk een week eerder op de ligfietslijst een bericht geplaatst wie er mee ging. Hij had er twee uitgezocht, maar omdat het halverwege de eerste ging regenen en het toch een wandeling van 10+ km was hebben we alleen de "De bakens van Malpigi" maar gedaan. Ik wil niet te veel verklappen, maar de verstopplekken van de waypoints bleken steeds moeilijker te vinden. Na het vinden van de cache, het tekenen van het logboek en het meenemen van een coin (die ik hier in de buurt weer ga deponeren), zijn we teruggegaan naar de zaal. Ondertussen was de De Reizende Koekenpan op het terrein gekomen en daar heb ik een heerlijke grootte appel-ananas-rozijn pannenkoen besteld.

's Middags was het tijd voor het vertier. Vorig jaar was dat PET-fles schieten en dit jaar was dat ringsteken geworden. Er waren 3 stokken variërend van kort tot lang en een 7-tal ringen (variëren van klein naar groot). De ring werd op een bepaalde hoogte gehangen (ook steeds lager) en de bedoeling was om al fietsend de ring aan de stok te steken. De kleinste ring was 1 punt en de grootste 7 punten waard. Had je ook nog de langste stok dan werd dit met 3 vermenigvuldigd (de middelste 2 en de korte 1). Aangezien ik het ook wel even wou proberen, maar niet m'n eigen fiets helemaal 'van stal' wou halen heb ik Peter gevraagd of ik op zijn gerestaureerde Pioneer (genaamd Lobbes) mag fietsen. De Pioneer is een wat hogere fiets dan m'n Fuego of de Mango, maar is daardoor zeker niet 'minder'. Zoals elke fiets was het toch een beetje wennen dus ben ik maar met de makkelijkste begonnen. De grote ring en de korte stok. Dit lukte en het leverde me 1 punt op (yihaaa). Daarna de langste stok met ring 5 geprobeerd en dat ging ook goed ('k stond toen op 15 punten). Ook nog even m'n m'n eigen fiets geprobeerd, maar het lukte niet om deze score te verbeteren.

In afwachting van het avond eten ben ik weer binnen gaan zitten bij het haardvuur toen Hanneke naar me toe kwam en zei: "weet je wel wat ze met je fiets doen?"... ehhh, nee. Nou, ze hadden hem op de brandstapel gelegd. Okay, leuk geintje... maar toen Jolanda even later ook aankwam met hetzelfde bericht ben ik toch maar even wezen kijken. En inderdaad hij stond hoog op de bak waar het kampvuur normaal zou zitten. Ze hadden zelfs een klein fikkie er onder gestoken. Maar geen nood want de BrandweerQuest stond er bij om te zorgen dat hij niet af zou branden. Een geintje kan ik best waarderen, maar ik moet er niet aan denken wat er gebeurd was als 'ie er af gevallen zou zijn. Nou, gewoon niet aan denken.

En toen iets leukers... het avondeten. Koolhydraten stond er op het menu, oftewel: pasta. Een heerlijke maaltijd door Gerold en Maartje bereid (met hulp van een boel 'snijders'). Dat vult de maag en daar wordt je vrolijk van. Voordat het toetje aan de beurt was, moesten er eerst nog wat prijzen uitgedeeld worden (je weet wel, wat we bij de Action gekocht hadden). Zo'n beetje iedereen die meegedaan heeft kreeg wat... van een pen, gummetje, geel paas-ei-kaars (die had ik gewonnen) tot een heuse diabolo voor de winnaar met 21 punten. Als toetje was er Irish coffee, of als je dat niet luste, chocolademelk en als je dat niet lust, gewoon cake met slagroom en warme kersten. 's Avonds was het de bedoeling om het gekapte hout op te branden tijdens het kampvuur, maar omdat het regende is dit niet doorgegaan.

Toertocht, BBQ en kampvuur

Zondagochtend, en om 9 uur zat het gros in de zaal. Het was eerste paasdag en dat vieren we met een ontbijtje. Lekker eitje met zout, een paasstol of gewoon een plakje bruinbrood. Het behoorde allemaal tot de mogelijkheden. En nadat ook dit maal verorbert was gingen we ons toch afvragen wat we zouden doen met de toertocht. Maarten had 40 briefjes gemaakt en in de regen (later bleek het meer 'sputter' te zijn) zouden dit waarschijnlijk gereduceerd worden tot hompjes papier. Het leek hem een beter idee om gewoon de vooringestelde route te rijden met diegene die zin hadden en een hapje te gaan eten in het restaurant halverwege. In het eerste gedeelte kwamen we langs Radio Kootwijk. En toen ik riep dat het leek op een in de oorlog gebouwde Duitse vesting kreeg ik terstond een les geschiedenis. Het bleek namelijk om een jaren 20 gebouw te gaan. Blijft een apart ding om te zien vind ik... je zou d'r zou een oorlogsfilm mee kunnen draaien.

Nadat we bij het pauzepunt (Boshuis Drie) koffie/thee met appelgebak en slagroom hebben genuttigd was het tijd om verder te gaan. Maar niet voordat Maarten z'n lekke voorband geplakt had. En wat is nu een betere manier om je buitenband schoon van zand en dergelijke te krijgen dan door hem in de plaatselijke vijver te spoelen. Gelukkig was ook dit euvel snel verholpen waardoor de reis richting de camping weer vervolgd kan worden. Een paar kilometer voor de camping heb ik de groep door laten fietsen zodat ik een sanitaire stop kon maken. Met de GPS en de route die daarin stond kon ik ze wel weer terugvinden. En toen ik eenmaal weer bij was (wat trouwens over irritante smalle bospaden ging) was er iemand met het tweede lek. Kon ik dus weer even de benen strekken. En toen we eenmaal weer verder gingen had ik dit keer een probleem. Bij het heuvel op rijden maakte in een schakelfout waardoor de ketting van het voorblad af liep. 'k Had nog even geprobeerd om hem er weer op te leggen, maar aangezien ik tegen een heuvel aan stond was dit onmogelijk ('k had een derde hand nodig). Gelukkig stond Jolanda nog achter mij zodat zij even kon helpen met 'ietsje naar voren... ietsje naar achteren'. Toen ook dat niet makkelijk lukte ben ik maar uitgestapt in de fiets in gedoken (letterlijk). Op die manier heb ik meer 'ruimte' om te werken en kan ik er makkelijker bij. Okay... ketting was er weer op en de camping kwam in zicht. Fiets naast de tent geparkeerd en... de ketting van Jolanda was er af (3 meter van haar tent). Aangezien ik toch al smerige vingers had heb ik die van haar (gelukkig aan de achterkant) er weer opgelegd. Dit leverde me wel nog zwartere vingers op (mijn ketting was nog relatief schoon).

De BBQ is het laatste gezamenlijke eten waarvoor je je kan inschrijven, maar dat is ook het meest lekkere vind ik. Lekkere worstjes, hamburgers, speklappen en noem maar op... heerlijk. Vorig jaar ging het niet zo goed met mij waardoor ik het (laten we het netjes zeggen) bij een hekje gedeponeerd heb, maar deze keer ging het goed. Samen met lekkere salades kon het buikje weer heerlijk rond gegeten worden. En wat de dag ervoor vanwege de regen niet lukt was vanavond geen probleem. Het kampvuur knetterde (gelukkig zonder mijn fiets) er heerlijk op los. Theo deed nog even gek met een brandend takje en toen ik ook helemaal warm geworden was ben ik lekker naar bed gegaan. De dag erna moesten we weer naar huis fietsen en op tijd gaan slapen is dan wel handig.

Weer naar huis

Het eerste licht scheen door de tent en ik hoor zachtjes de stem van Anton. Hij was al wakker en van bed. Nu Jolanda en ik nog want met z'n drietjes zouden we terug fietsen. Tent uitgeruimd en de meeste spullen in de fiets gelegd. Toen naar binnen in de zaal gegaan, waar het haardvuur al weer aangemaakt is, om een broodje te eten. De waterzak bijgevuld, de laatste spulletjes in de fiets gestopt, GPS aan en gaan met die banaan. Om vijf voor negen waren we vertrokken. Anton had de route uitgezocht en dat was (op een paar keer verkeerd rijden) een mooie en makkelijke route. Niet van die hoge bulten of pal tegen de wind in (hij stond nu gunstig), maar lekker door het open veld met de wind in de rug en de zon op het gezicht.

Bij Smilde hebben we onze laatste pauze gehouden en hebben we gelijk Peter maar even gebeld om te vragen waar hij uithing. Hij zou wat later dan ons vertrekken en ons ergens tussen Harskamp en Assen achterop rijden. Maar toen ik hem aan de lijn had was hij al bijna thuis. Tja, dat krijg je als je niet veel later dan ons vertrekt, een kortere route hebt, minder pauzes neemt en lekker doorrijdt (gemiddelde snelheid was ongeveer net zoveel als ons). Ook geen probleem, betekent dat als wij in Assen aankomen hij al lekker fris en fruitig is en ons kan verzorgen met een kopje thee. Zo gezegd zo gedaan, want om even voor half zes waren we bij hem thuis waar we de beloofde kop thee hebben genuttigd. Na nog even kort de ruwe foto's en filmpjes van Peter te hebben bekeken zijn Anton en ik verder gefietst (Jolanda bleef daar slapen) richting huis. Tot de rotonde boven De Punt hebben we met een lekker gangetje van tussen de 28 en 30 km/u gefietst. Daarna ben ik via de gebruikelijke route naar huis gefietst. Het laatste stuk was wel redelijk tegen de wind in, maar aangezien ik er toch bijna was maakte dat niet meer uit. De spullen uit de fiets gepakt, fiets op slot gezet en naar binnen gegaan. Eerst even snel de foto's en filmpjes op de computer gezet, gegeten en daarna lekker douchen en slapen. Dat was weer een weekend vol ligfietsplezier. Toch maar even weer 400 km gefietst dit weekend, waarmee het totaal na exact 2 maanden met de Mango fietsen op iets meer dan 1900 km komt. Als dit zo doorzet is 10.000 km per jaar volgens mij goed mogelijk. We gaan het gewoon proberen.

Foto's en filmpje

Hieronder zoals gebruikelijk de foto's van het weekend en een filmpje met een sfeerimpressie.

• ‹ vorige
• 284 van 548
• volgende ›