Onderhoud

Defecte klerenhanger vervangen

Tijdens de Euro Tour was de klerenhanger van mijn velomobiel op twee plaatsen gebroken. Op dag 9 kwam ik er achter dat hij aan de zijkant gebroken was en op dag 13 de bovenkant. Vanmiddag was ik naar Anton L. gegaan om het onderdeel te laten vervangen. Het is een klusje voor twee man en Anton is een genie op fietsgebied. Als 'tegenprestatie' heb ik hem nog even geholpen om zijn iPad en iPod Touch goed in te stellen zodat hij zijn e-mail, contacten et cetera op beide apparaten gesynchroniseerd heeft.

Lichaamsdelen

Vandaag een stukje over verschillende lichaamsdelen. Zoals de voeten, knieën, vingers en hoofd. Maar ik zal bij het begin beginnen. Gisteren zouden we eigenlijk gaan roeien, maar doordat er op diverse stukken van het kanaal ijs lag was dat niet mogelijk. Daarom maar 'lekker' 40 minuten op de ergometer gezeten. Hierdoor was ik 's middag's ook eerder thuis omdat omdat ik ook niet kon coachen door het weer. Ik vond dat de ketting van Ocho, mijn velomobiel, de laatste tijd meer lawaai begon te maken, dus besloot ik om deze na iets meer dan 2600 kilometer maar eens een smeerbeurt te geven.

Stoeprandje (het vervolg)

Gisteren had Ocho wéér een lekke band. En ik wordt er zo langzamerhand een beetje flauw van. Gelukkig was de oorzaak snel te vinden. De wang van de buitenband, een Schwalbe Durano, waren beschadigd.

De truc met de warme fles

Na mijn koude avontuur van afgelopen maandag had ik geen zin om opnieuw bevroren vingers te krijgen. Daarom had ik een lumineus idee. Ik was van plan om de fiets iets meer tegen de winter bestand te maken door in ieder geval de Schwalbe Marathon Winter-achterband opnieuw te monteren. Deze heeft dikke noppen en spikes waarmee je op een gladde ondergrond, zoals sneeuw en ijs, niet stil komt te staan. Daarnaast heb ik een boel sneeuw uit de voorste wielkasten verwijderd en de alle banden weer goed op druk gebracht.

Stoeprandje in de sneeuw

Gisteravond hadden we bij ons op de roeiclub een kamprechtercursus. Kamprechters zijn de mensen die tijdens een roeiwedstrijd alles in goede banen lijden. Iemand zorg er voor dat alle boten goed liggen bij de start, een anders klokt de tijden, weer een ander zorgt dat er bij bruggen en andere obstakels gekeken wordt of alles wel veilig en volgens de regeltjes gaat en weer een ander staat bij de finish. Een heleboel verantwoordelijke taken dus. Vandaar ook een cursus, met over twee weken een examen.

Na een geslaagde avond weer met Ocho, mijn velomobiel, naar huis door de grote hoeveelheid sneeuw. Tjonge, dat gaat best zwaar zo over een met sneeuw bezaaide stoep. Dan maar uitstappen en een stukje lopen naar de hoek van de straat. Eenmaal terug in de fiets kom ik er na 15 meter achter dat ik een lekke rechterband heb. Eerder die avond heb ik bij het oprijden van de stop de bocht iets te krap genomen en ben ik met dat wiel behoorlijk tegen de stoeprand aangekomen. Zo'n 100 meter verderop was de roeiclub en aangezien de stoep behoorlijk besneeuwd was had ik niets in de gaten. Totdat ik dus terug naar huis moest.

Lek(ker)

Twee lekke banden nog geen 150 kilometer van elkaar. Dat kan geen toeval zijn. De laatste tijd had ik wat last van lekke linkerbanden en zo ook vandaag. Toen ik vanavond na het ergometeren (heerlijk!) weer naar huis ging liep de fiets als een zonnetje. Maar ongeveer halverwege de rit voelde ik dat hij niet meer zo scherp naar rechts stuurde en wat dwijlde. Even stoppen, knijpen en jawel hoor... zacht. De overige keren kon ik ook niets vinden, maar nu zag ik dat het lek weer op dezelfde plek zat. Geen toeval dus.

Operatie geslaagd

Nadat afgelopen woensdag mijn fiets onder het mes ging kon ik hem gisteren aan het einde van de dag weer ophalen. Helaas heeft het wel zo'n drie uur gekost om het probleem op te sporen. Uiteindelijk was het LED-lampje linksachter defect en zat er een kabelbreuk voor in de fiets waardoor beide lampjes zeer zwak brandde. Het kost wat, maar dan is het ook weer klaar. Ook is het zoemertje van de richtingaanwijzer even iets beter vastgezet en is de originele fietscomputer weer teruggezet. Waarom?

De operatietafel

Zoals ik in mijn blogpost over Cycle Vision al meldde functioneerde mijn linker richtingaanwijzer al een tijdje niet meer goed. De voorste brandde heel erg zacht terwijl de achterste helemaal niets meer deed. Daarom had ik vandaag een afspraak gemaakt met Felix, de electonica-man van Sinner Bikes. Van mijn werk een paar uurtjes vrij genomen en rond 15 uur was ik in de werkplaats. Fiets op z'n kant op de 'operatietafel' en speuren waar het probleem zit.

Noordelijke Velomobieltocht 2012

Vandaag was het typisch velomobielweer. Wind en regen. Dit is de derde keer dat ik mee fietste. In 2010 had ik een geleende fiets en vorig jaar was het vertrekpunt bij mij thuis. Dit jaar was het vertrekpunt in Ravenswoud, zo'n 40 kilometer fietsen. Na een kopje thee en wat lekkers stapten we met z'n 27-en in onze fietsen en vertrokken richting Marum. Daar zouden we bij Akkie en Willem lekkere groenten- of mosterdsoep krijgen. Heerlijk!

Stilte graag

Omdat eerder deze week een van de aanhechtingen van de klittenbandjes van mijn schuimdeksel was losgegaan besloot ik om na mijn wekelijkse roeiouting even langs Sinner Bikes te rijden om een nieuw pennetje te laten monteren. Klusje van niets en vanwege de goede service hoefde ik ook niets te betalen. Daarnaast was ik nog even op zoek naar iets wat ik tussen mijn koplamp en de body van mijn fiets kon steken. Als ik op oneffen wegdek, klinkers in het bijzonder, rij dan maakt het een pokken herrie omdat de lamp dan tegen de body trilt. Dus zocht ik iets om er tussen te stoppen.