Klikken

Vandaag ben ik een eindje gaan ligfietsen. 'k Heb een mooie route (klik op 'Google map' voor de route) uitgekozen via GPStracks. In m'n GPS gezet en karren maar... Ho, stop! Eerst even kijken hoe dat gaat met in- en uitklikken. Ik was nl. van plan om dit ritje met klikpedalen (SPD) te gaan rijden. Eerst dus even de boel afstellen, zo licht mogelijk. Maar licht is voor mij nog redelijk zwaar. Het kan zijn dat dit komt omdat a. ik het niet gewend ben of b. het nog wat stug is. Anyway, 'k heb de pedalen op hun lichtste stand gezet, eventjes geoefent en dan vertrokken. Dat klikken bevalt op zich prima, even kijken hoe het uitklikken gaat als je fiets. Okay, dat lukt (maar vergt nog wel wat oefening). Op ong. 20 min. van de rit wordt ik ingehaald door een bestelbusje die ik even verderop geparkeerd terug zie staan. De man stapt uit, loopt naar de andere kant, opent de deur. Ho... een klein gaatje voor mij om d'r langs te gaan. Ik bel, de man reageert niet (hoort me waarschijnlijk niet), en ik ga om de auto heen. Ik kom in de berm met grind terecht, probeer terug te sturen en boem, ik val zo (ingeklikt en al) op het asfalt. Gelukkig was de snelheid laag, maar toch. Ik stap op en ga dapper verder.

Even verderop kom ik een vrouw met een hond tegen (niet aangelijnd). Terwijl ik dichterbij kom, komt er vanaf het erf van een boerderij een andere hond aan rennen. Ik minder vaart om de beestjes niet te erg te laten schrikken (ze kijken me wat verbaasd aan). Alles gaat goed, zo dat hebben we ook weer gehad. Onderweg ben ik ook nog 2 paarden met bereidster tegen gekomen en ook daar ging alles goed.

Ik was halverwege, moest even wachten voor de brug bij Gaarkeuken. Tijd om eventjes de benen te strekken. De brug ging weer dicht en ik kom m'n reis weer vervolgen. Linksaf de grote weg over, wijde bocht genomen om over te steken en boem, daar lag ik weer (midden op de rijbaan). Gelukkig kwam er geen verkeer aan, dus krabbelde ik snel weer omhoog en ging even verderop de schade inspecteren. Gelukkig viel het mee, alleen de standaard was (nog meer) beschadigd, maar zo'n ding kost maar 20 euro. De rand van m'n stoeltje en m'n linkerpedaal hadden ook wat schaafplekken, maar niets ernstigs (zoals bv. beschadigde lak).

Na de inspectie en een slok water ben ik weer gaan liggen en heb ik 'n weg vervolgt. Lekker fietsen door het landschap... en daar kwam ik (weer) een paard tegen. Ditmaal gewoon in de wei, maar het dier keek me wel een beetje vreemd (misschien schrikachtig) aan. Gelukkig zat er een dikke sloot tussen, een gepaste afstand dus. Grootegast gepasseerd en ik kwam daar terecht op een klein, smal, hobbelig fietspad met aan de ene kant stuikgewas (oa. brandnetels) en aan de andere kant een sloot met prikkeldraad. Aaarch, da's niet fijn fietsen... Toen ging het verderop over in een verhard pad dat, na een bocht naar links, weer overging in een nog slechter hobbelpad (lees: een traktor pad). Okay, heeeel voorzichtig wezen fietsen totdat ik weer het asfalt tegen kwam richting Briltil. Toen was het knallen geblazen, ik was bijna thuis en ik wilde nog even kijken wat voor snelheid ik nog kon halen. Steeds sneller en sneller... een verbaasde fietser ingehaald, Briltil binnen geraced (je mag daarn 30) totdat ik moest afremmen voor de brug. Ik kijk op m'n snelheidsmeter: 40,18 km/h, da's best netjes dacht ik bij mezelf. Daarna kwam ik Zuidhorn binnen en ben ik op m'n dooie akkertje (zo'n 25 km/h) huiswaards gegaan. Dat zat er ook weer op, een lekker tochtje van zo'n 1:15 uur a 27 km. Op naar de volgende tocht!

Conclusie, klikken is leuk, ik vind het erg fijn fietsen (minder last van m'n knieen). Maar het uitklikken vergt nog wel wat oefening. Morgen heb ik een toertocht en ik weet nog niet of ik ga klikken of niet. Misschien later als ik meer controle over m'n fiets heb.

• ‹ vorige
• 107 van 548
• volgende ›