Beauty & de Nerd

Na een drukke week te hebben gehad was ook afgelopen weekend goed volgepland, maar deze activiteit was dan wel erg leuk. Het Appeltjesweekend van onze theatersportvereniging Ulteam stond weer voor de deur (net als vorig jaar).

Vrijdag om even voor 4 met de Mango vertrokken vanaf m'n werk om naar De Kwartjesberg in Drouwen te gaan. Een tijdje geleden ben ik ook naar deze locatie geweest voor de Zingpro. Op de heenweg reed ik door Groningen op het (toch wel smalle) fietspad en zag ik m'n achteruitkijkspiegel dat er een brommer achter me zat. Toen hij dichterbij kwam ging ik wat opzij zodat hij in kon halen. Maar in plaats van dat hij me voorbij ging, bleef hij naast me rijden. Daar hou ik niet zo van als de paden smal zijn. Even een paar km/h er bij getrapt om 'm af te schudden. Enfin, zo'n 1,5 uur later was ik als 1 van de eerste aangekomen op plek van bestemming. Alleen de organisatie en de kookploeg waren er eerder. Spulletjes uitpakken en lekker douchen. Nadat ik weer helemaal opgefrist was, was er alleen nog iemand in de keuken nodig om door de spinazie te roeren. Had toch niets te doen, en zo kon je ook nog even kletsen met de 'kok'. Op het menu stond trouwens Pasta met spinazie, roomkaas en spekjes (of feta voor de vegetariërs).

Om 20 uur moest je als 'je karakter' (die je eerder in de mailbox ontvangen had) verkleed zijn het thema werd bekend gemaakt. De organisatie die het allemaal geregeld hadden waren als beauty en als nerd verkleed. Ook hadden ze allemaal toepasselijke namen variërend van Pink Lady, Golden Delicious tot Braeburn. De kenner heeft het al door, het zijn allemaal soorten appels. Alle heren werden (de nerds) werden apart gezet om voor hun beauty een gedicht te schrijven. Deze gedichten werden dan opgehangen, zodat en beauty hem uit kon kiezen als het gedicht haar beviel. Terwijl wij de gedichten schreven hadden de dames ook een opdracht gekregen, het verdelen van de huishoudelijke taken (corvee en zo) voor punten. Wij (lees: mijn beauty en ik) hebben de afwas van de zaterdagavond gekregen voor 3 punten. Oh ja, de punten... dat waren een soort van 'kauwgompjes' (althans dat was de eerste associatie van mijn 'nerd' karakter). Ik zou zeggen bestudeer de foto's anders even goed, dan weet je of het te pruimen is .

Na onze eerste ontmoeting moesten we elkaar natuurlijk goed leren kennen. Deze kennis zou a. onze relatie verdiepen en b. het zou kunnen gaan helpen bij verder quizzen etc. Anne-Jet (zo hete mijn beauty) werkte momenteel op de kaasafdeling, maar dat was (zo zei ze) tijdelijk om haar carrière als fotomodel te bekostigen, hier wil ze graag in verder. Ook hield ze heel er van de laatste mode (vooral schoenen uit New York) en was ze niet erg technisch. Het uitleggen van mijn hobby's (internet sites maken, geocachen, etc.) bleek nog een lastige klus.

Na de kennismaking was het tijd voor het eerste spel, het downloaden van keiharde MB's. We werden in 3 groepen verdeeld en terwijl groep 1 en 2 de MB's (lees: 3 verschillende soorten diskettes met een kleine, middel- en grootte hoeveelheid aan gegevens, de MB's) naar het eindpunt probeerde te brengen werden ze door groep 3, de hackers, tegengewerkt. Na elke ronde werd er gewisseld zodat je 1 keer hacker en 2 keren de downloader bent. Uiteindelijk had onze groep gewonnen wat zich weer vertaalde in een boel 'kauwgompjes'.

Na het buitenspel werd het tijd voor een binnenspel... en dat is geworden True Colours. Hierbij was het de bedoeling dat je 2 stemmen uitbrengt op diegene waar je 's nachts wel eens van droomt, of je het eerste op zou eten mocht je op een vlot in de oceaan drijven of je als verkoopleider aan zou stellen mocht je een bedrijf beginnen. Daarna moest je inschatten of je nul, een paar of de meeste stemmen krijgt. Heb je dat goed dan krijg je 2 tot 3 punten. Een super leuk spel, want zo kom je er een beetje achter wat mensen van je denken. In het laatste uurtje voor het naar bed gaan ook nog even een potje 'maffia' gespeeld. Tegen half 3 was het genoeg geweest en was het tijd om te gaan slapen.

Na een redelijk korte nacht was het om 10 uur tijd voor het ontbijt, lekker een broodje met vlokken gegeten (al weer een tijdje geleden). Ook nog een lunchpakketje gemaakt, want 's middags werd de tafel niet opnieuw gedekt. Als het eten achter de kiezen was werd het tijd voor het eerste zaterdagspel... het klootschieten. De bedoeling was om in zo min mogelijk worpen een bepaalde afstand in het bos af te leggen. Halverwege zijn we in een cafeetje gaan zitten voor wat drinken en een stuk warme appeltaart met slagroom. Ook had Patrick nog een sterk verhaal verteld over iemand die de condensator van een fototoestel-flitser verving door een exemplaar van een veel (lees: heel veel) grotere capaciteit. Eindresultaat... de hemel werd even verlicht (en het was dag) en degene die hem liet flitsen kon 10 minuten even niets zien. Eenmaal teruggekomen bij de locatie werd er op geheel dezelfde wijze als bij het TV programma een tent op gezet. De dames moesten de handelingen uitvoeren die de heren vanaf de zijlijn naar hun riepen. Het zag er misschien allemaal wat chaotisch uit, maar ook hier hebben we weer gewonnen (met het klootschieten zijn we trouwens tweede geworden).

Toen alle 'actieve' dingen gedaan zijn was het tijd voor de nerd om zich te bewijzen... er stonden namelijk 13 vragen over je beauty op het programma. En elke juist beantwoorde vraag was weer een stapje dichter bij de overwinning. Helaas hebben we dit onderdeel niet gewonnen en ook het volgende onderdeel ging niet zo goed. De dames moesten namelijk een Dubbele Windsor knopen. Die van ons zat wel goed in elkaar, maar hij was te kort en het duurde te lang. Als laatste opdracht van de dag moesten we een fotoshoot doen. De nerds moesten er voor zorgen dat hun beauty er zo mooi mogelijk uit zag (dat betekende kleren en make-up uitkiezen) en dit op de gevoelige plaat vastleggen. Het eerste idee was om m'n ligfiets te gebruiken om de beauty er mooi uit te laten zien. Dit is wel deels gelukt, maar we hebben uiteindelijk toch voor een andere sfeervolle foto gekozen.

Van al die activiteiten krijg je honger en dan is het goed als er iets lekkers klaar staat. Witte plakrijst met prut stond op het menu. En als toetje... yoghurt met vla en siroop, hagelslag en jam als garnering... lekker man! Alleen was het wel zo dat al die pannen, potten, borden en bestek ook weer schoongemaakt moest worden. En dat was onze taak (aangezien mijn beauty, Anne-Jet, dat 'geregeld' heeft). Alleen afwassen is misschien niet zo leuk, maar met een groepje theatersporters wordt het altijd weer gezellig. Lekker zingen met z'n allen dan schiet het wel op en kunnen we daarna relaxen. En toen was het tijd voor de uitslag van de fotoshoot... zou onze foto gekozen worden? De verschillen waren groot, en dat heeft niet alleen met de beauty te maken, maar vooral met de manier van fotograferen. 1 voor 1 kwamen de foto's langs via de beamer en toen die van ons kwam ging er een 'aaah' door de lucht. Dat geeft hoop op een goede score. Na nogmaals de foto's kort gezien te hebben was het tijd om via het applaus te meten welke foto de winnaar was. Aangezien er ook een 'naaktfoto' bij zat (nee, die komt niet op internet) en een paar andere mooie foto's werd het toch nog spannend. Maar toen onze foto aan het einde getoond werd was het applaus hard en lang. De jury kon helaas niet beslissen en heeft de 5 mooiste allemaal tot winnaar uitgeroepen. Nog meer 'kauwgompjes' voor ons.

Om de avond goed te beginnen en om de beauty's en hun nerds dichter bij elkaar te laten komen werd er een crash-course salsales gegeven. Linkervoet naar voren, stappen met rechts en links terug aansluiten. Een tel wachten en hetzelfde met het andere been en dan naar achteren stappen. Dat ik gedanst heb is al weer een hele tijd geleden en het was dus ook een beetje wennen (ook voor Anne-Jet). Maar uiteindelijk hebben we veel lol gehad (zie de foto's onderaan).

Speciaal voor het appeltjesweekend had de organisatie ook een band uitgenodigd... de El-stars. Deze 4-koppige band, bestaande uit een bassist, gitarist, percussionist en een zangeres, brachten diverse nummer ten gehore (zoals Walking on sunshine, Valerie en het aloude 'Vat geen cowboy) waarop het publiek helemaal uit z'n dak ging. Na nog een paar toegiften (we want more...!) is iTunes aangeslingerd en is de play-knop ingedrukt... lekker makkelijk. Onder het genot van een drankje en een borrelhapje (de locatie bestond 50 jaar en dat werd gevierd, beheerders van het pand nog bedankt) werden er nog wat spelletjes gespeeld, gepraat over heeeeel diverse onderwerpen en was het uiteindelijk weer tijd om naar bed te gaan. Lekker slapen, want morgen moest alles opgeruimd en schoon achtergelaten worden.

Nadat 's ochtends het ontbijt op de bank opgepeuzeld was (Anne-Jet nog bedankt voor het eitje) en de 'kauwgompjes' ingeleverd en geteld waren was het tijd voor de einduitslag (helaas niet in de top 3 terecht gekomen) en de bedankjes. Spulletjes in m'n fiets gegooid, afscheid genomen, de GPS aangezet en vertrokken. Onderweg regende (lees: sputter) het en stond er pal van voren (en soms van schuin opzij) een straffe wind van rond windkracht 5 (uitschieters naar windkracht 6 of 7 denk ik). Dat fietst niet echt snel, maar gewoon rustig door blijven gaan, dan kom je wel thuis. In Hoogkerk (ongeveer 30 minuten voordat ik thuis was) nog even bij de snackbar naar binnen geweest om van het toilet gebruik te maken en een frikadel- en patat speciaal met een bananenmilkshake te bestellen. 1 ding weet ik inmiddels wel... daar niet meer bestellen. Bij de snackbar in Zuidhorn (Lunchroom Malero) en diegene vlak bij m'n werk (Eetcounter Sammy) leveren veel beter voedsel. De frikadel was smaakloos en onderin de milkshake zat ondefinieerbare prut.

• ‹ vorige
• 276 van 548
• volgende ›