Dag 9: Milsbeek-Haaksbergen

Gisteravond ben ik na het schrijven van het dagverslag vertrokken naar Restaurant 't Töpke, ik had op internet gelezen dat hun spare-ribs de 3e prijs van Nederland hadden gewonnen. Dat wou ik wel even voor mezelf komen controleren. En inderdaad, ze zijn erg lekker. Op de terugweg was het al donker geworden dan had ik een goede reden om de verlichting weer eens uit te proberen. Ook redelijk onbekend onbekend terrein durf ik gewoon op vol tempo te fietsen, heerlijk.

Na een heerlijke welverdiende nachtrust werd ik 's ochtends wakker en begon ik met m'n dagelijkse ochtentritueel. Brood smeren, dingetjes bij elkaar rapen etc. Tot ik op een gegeven moment iets achter m'n tent hoor. Ik steek m'n hoofd naar buiten en d'r staat een hele delegatie koeien te dringen om een glimp van, tja, zeg het maar, op te vangen.

Net als wel vaker de afgelopen dagen ben ik een rivier overgestoken door middel van een veerpont. Als ik me niet vergis heb ik vandaag de laatste gehad (over de Rijn). Een leuk klein bootje met de toepasselijke naam Heen en Weer. Ik vraag me af of Drs. P. z'n nummer hier op gebaseerd heeft.

Weet je nog dat ik op dag 1 vertelde dat ik zoveel van die irritante klaphekjes tegenkwam. Dat moet toch anders kunnen? En ja hoor... vandaag kwam ik een heleboel van onderstaande dingen tegen. Gewoon een normale, maar wel smalle, doorgang voorzien van een wildrooster. Daarmee weer je, in dit geval, de schapen en kunnen fietsers er toch zonder al te veel poespas doorheen.

De route vandaag begon trouwens best heftig. Na ongeveer 10 minuten fietsen begon het met de eerste klim (moest zelfs terugschakelen naar de allerlaagste versnelling). Daarna ging het wat naar beneden om vervolgens weer omhoog te gaan. En dit fenomeen herhaalde zich een aantal keren totdat ik in Berg en Dal aankwam. Daar ging het ineens steil naar beneden, zo zag ik aan het bordje: 10%. Voor de zekerheid maar even de wieldoekjes van de voorwielen gehaald zodat de remmen wat extra koeling kregen. Op een gegeven moment reed ik dik 55 km/h over een redelijk bochtige weg. Kijk als ik er nu bekend was geweest had ik misschien harder gekund, maar ik vond dit wel net zo veilig. Remmen ging trouwens redelijk goed. Ik heb, net als bij een auto, af en toe stevig geremd in plaats van de heletijd lichtjes te remmen. Pompend remmen heet dat volgens mij. Beneden voelden de remmen wel wat warm aan, maar niet super-heet of iets dergelijks.

Na het heuvelachtig terrein kwam ik over tientallen kilometers weg langs het water over de dijk. En niet van die smalle grind-/zandpaadjes, nee, heel mooi glad asfalt. Hele stukken kon ik 35 a 40 km/h rijden en als ik zo af en toe wind tegen had zakte dat naar zo'n 30 km/h. Heerlijk een velomobiel, je gooit je spullen maar achterin en je haalt alle tegen-de-wind-in-fietsende, zwoegende rechtop-fietsers in. Aan het einde van de dijk begon het gedonder met semi-onverharde paden weer waardoor de snelheid weer iets zakte.

Uiteindelijk heb ik er vandaag toch weer dik 140 kilometer uit kunnen persen (bekijk de route) en ben ik in het mooie Haaksbergen op camping Scholtenhagen terechtgekomen, waar ik twee nachten blijf slapen. Bij de camping zit een sub-tropisch zwembad waar je onbeperkt gebruik van kan maken. Morgen komt een vriendin langs en gaan we eerst naar Burger's Zoo om vervolgens gebruik te maken van dat zwembad. Woensdag gaat de reis weer verder via een stukje Duitsland en ik hoop m'n kamp net boven Emmen op te kunnen slaan. Of ik die dag erna in 1 ruk door ga naar huis of via m'n ouders in Stadskanaal ga moet ik nog even zien... stay tuned.

Oh ja, als laatste wou ik nog een leuke foto met jullie delen. Ik heb natuurlijk m'n netbook, m'n telefoons, fietscomputer enzovoorts, alleen die apparaten moeten ook opgeladen worden. Vaak doe ik dat in een toiletgebouw (zoals nu) of vraag ik of het bij de buren in de caravan opgeladen kan worden, maar het kan ook anders...

• ‹ vorige
• 326 van 548
• volgende ›