Weer thuis!

De laatste paar dagen in New York City waren heel erg leuk. Ik heb veel mensen ontmoet en ben ik op kroegentocht geweest of naar een bar met bluegrassmuziek. Ik heb heerlijk gegeten in een leuk Mexicaans restaurant en Tom's Restaurant (waar Jerry Seinfeld altijd zit), gewandeld in het park en de zonsondergang aan de Husdon River aanschouwd. In het kort gewoon een hele leuke tijd gehad (vooral de laatste dagen). Maar helaas komt aan alles een einde en moet je weer naar huis, snif...

Zaterdagavond had ik mijn tassen grotendeels ingepakt en een reservering voor de bus naar Washington, DC geboekt. Op de heenweg had ik de trein genomen en dat was behoorlijk prijzig, namelijk 111 dollar. Met de bus was vele malen goedkoper, namelijk 24 dollar. Wil je dus goedkoop en redelijk comfortabel reizen, denk dan aan de bus. Ze hadden zelfs gratis WiFi aan boord die grotendeels goed werkte. Zo kon ik toch nog een beetje met iedereen communiceren. Anyway... zondag ging al op tijd de wekker en heb ik rond 7:00 uur uitgechecked uit het hostel, naar de subway gelopen om naar Penn Station te gaan. Ik was daar goed op tijd (een uur 'te vroeg') waardoor ik nog even de tijd had om iets te eten bij het eettentje op de hoek (Sbarro). Ze waren net bezig om de zaak schoon te maken, want de deur zat nog op slot. Gelukkig deden ze die op mijn verzoek open en kon ik ontbijten. Na een tijdje kwamen er ook een tiental in hun officiële uniform opgedoste brandweermensen binnen. Vandaag was namelijk exact 10 jaar na 9/11 en hadden ze overal in de stad iets te doen. Zo kreeg ik, terwijl ik in de bus zat, van een leuk iemand die ik in New York ontmoet had een mailtje met een foto van allemaal motoren die een straat verderop voor tientallen blocks geparkeerd stonden.

Een uurtje later konden we de bus in op weg naar Washington, DC. Halverwege nog een pauze gehad en een broodje met thee gekocht. Daarna weer de bus in, op weg naar Union Station. Daar naar het metrostation gelopen en de metro naar Rosslyn genomen. Daar vertrok net de bus naar Dullas International Airport. Niet zo erg omdat ik toch eerst wat wou eten. Ik had tijd genoeg om naar het vliegveld te gaan. Tevens moest ik nog zorgen voor voldoende geld. Ik had bij het vertrekken in het hostel nog iets van 11 dollar over. Genoeg voor wat eten en drinken en een kaartje voor de bus. Ik was in de veronderstelling dat het 1,70 dollar zou zijn (net als de rest van de bussen in DC), maar dit was geen lokale maar een express bus. Die kostte 6 dollar. Oeps, ik had niet genoeg geld. Dus maar weer terug naar de winkel waar ik het eten en drinken gekocht had. Ik probeerde de mueslirepen in te leveren om zo een paar dollar terug te krijgen. Maar de dame achter de kassa wou een bonnetje zien (die had ik niet, want dat vind ik niet nodig). Dus naar de ATM om 20 dollar te halen (het minimumbedrag). Daarna gevraagd of ze 20 dollar kon wisselen voor kleingeld. Nee, dat kon niet, ik moest eerst wat kopen. Dus, maar wat Snikkers en wat kauwgom gekocht en toen had ik genoeg (eigenlijk teveel) geld. Terug naar de bus en wachten maar op de volgende. Die zou er na een uurtje moeten zijn, maar na lang wachten kwam deze toch niet. Okay... het wordt nu wat krapper qua tijd, maar ik pak gewoon de volgende bus. Maar na nog een uurtje wachten kwam deze ook niet en begon ik hem toch wat te knijpen. Zo'n 10 a 15 minuten nadat de bus er had moeten zijn heb ik met drie anderen een taxi naar het vliegveld gedeeld. Er zat ook een Nederlander bij die mensen van het vliegveld op zou halen. Onderweg hebben we het gehad over mijn fietstocht. Hij was zeer geïnteresseerd. Het geld wat ik eerder teveel had kon ik nu goed gebruiken om de taxi te betalen. Nadat ik 13 dollar aan de Nederlander betaald heb (scheelt tijd) ben ik het vliegveld binnengestapt.

De hal van het vliegveld was eigenlijk een grote glazen bak waar alle vliegtuigmaatschapijen in een lange rij zitten. De balie van de KLM opgezocht en... ik was de enige in de rij. Dat scheelt enorm en kan ik de verloren tijd een beetje goedmaken. Dus, paspoort en tas afgegeven en naar de gate gegaan. Eerst nog even door de scanner en andere veiligheidsmaatregelen en toen met een karretje door een tunnel om bij de gate te komen om het vliegtuig in te gaan.

Na een vertraging van zo'n 20 minuten (extra verkeer naar New York) konden we toch vertrekken. Het opstijgen van het vliegtuig ging net als de vorige keer met veel kracht. Ik krijg van dit soort 'attracties' toch altijd een glimlach op mijn gezicht. Het was fijn om gewoon weer Nederlands tegen mensen (het personeel) te kunnen praten. De vlucht was goed en na het kijken van twee films (X-Men: First Class en Limitless) en een paar TV-series kwamen we bij de Nederlandse grens. Omdat het net ochtend werd werden we getrakteerd op een hele mooie zonsopgang.

De landing was erg soepel. Vliegtuig uitgestapt, door de douane gegaan en op zoek gegaan naar mijn tassen. Hiervoor moest ik eerst half Schiphol door lopen, maar uiteindelijk was ik er. Maar wat nu... de band is leeg. Oh nee wacht, daar komen de eerste koffers. Na een tijdje zag ik ook mijn tas en nadat ik alles weer op z'n 'loopplek' heb gehangen ben ik naar de uitgang gelopen om de trein naar huis te pakken. Toen ik de aankomsthal binnenliep zag ik een bekend gezicht. Mijn moeder! En daar, mijn vader, mijn broert, zijn vrouw (met de kleine Joas in haar armen). En wat is dat? Een spandoek! Wat geweldig! Ik had in m'n achterhoofd nog wel gedacht dat ze zo gek zouden zijn om me op te komen halen, maar ach... dat doen ze toch niet zonder iets te zeggen? Dus wel! Ze knepen hem nog wel een beetje vanwege de updates die ik via Twitter gestuurd had over het missen van de bus.

Nu ben ik dus weer thuis en heb ik in mijn eigen bed geslapen. Bij terugkomst nog even vier uurtjes bijgeslapen en toen 's avonds om 4:00 uur naar bed gegaan (22:00 uur in New York-tijd). Ook heb ik die avond nog eventjes drie uurtjes met New York gevideochat via Google Chat. Zo voelde het toch nog een beetje alsof ik daar was. Die nacht heb ik 10 uur geslapen en werd ik 's middags zo rond 14:00 uur wakker. Spulletjes in de wasmachine gegooid en een beetje opgeruimd. De volgende nacht wat eerder op bed gegaan (middernacht) maar toch nog tot 4:00 uur niet kunnen slapen. Er uit gegaan en een half uurtje wat gedaan en toen poging twee. Uiteindelijk ben ik rond 5:30 uur in slaap gevallen en 6 uurtjes later wakker geworden. Ik heb het gevoel dat mijn jetlag vanavond echt klaar is en ik fatsoenlijk kan slapen. Het avontuur en de vakantie is nu echt voorbij en ik mis het wel... ik wil weer terug!

• ‹ vorige
• 448 van 548
• volgende ›