Paastreffen XI (2010)

De nacht was onstuimig en 'k was een paar keer wakker geworden. Enerzijds omdat ik m'n matje wat harder op had kunnen blazen en aan de andere kant, omdat het toch nooit zo lekker ligt als thuis. Het matje wat ik had was nl. een 'small' (dus alleen bovenlijf) en als kussen had ik de zak van de tent gepakt en daar m'n jas in gestopt. Werkte allemaal redelijk, maar echt lekker was het niet. Maar ja, je moet wat over hebben om ruimte te besparen. Anyway, 's ochtends nog gegeten en daarna met Tony, Jos en Theo wezen geocachen. Tony had namelijk een week eerder op de ligfietslijst een bericht geplaatst wie er mee ging. Hij had er twee uitgezocht, maar omdat het halverwege de eerste ging regenen en het toch een wandeling van 10+ km was hebben we alleen de "De bakens van Malpigi" maar gedaan. Ik wil niet te veel verklappen, maar de verstopplekken van de waypoints bleken steeds moeilijker te vinden. Na het vinden van de cache, het tekenen van het logboek en het meenemen van een coin (die ik hier in de buurt weer ga deponeren), zijn we teruggegaan naar de zaal. Ondertussen was de De Reizende Koekenpan op het terrein gekomen en daar heb ik een heerlijke grootte appel-ananas-rozijn pannenkoen besteld.

's Middags was het tijd voor het vertier. Vorig jaar was dat PET-fles schieten en dit jaar was dat ringsteken geworden. Er waren 3 stokken variërend van kort tot lang en een 7-tal ringen (variëren van klein naar groot). De ring werd op een bepaalde hoogte gehangen (ook steeds lager) en de bedoeling was om al fietsend de ring aan de stok te steken. De kleinste ring was 1 punt en de grootste 7 punten waard. Had je ook nog de langste stok dan werd dit met 3 vermenigvuldigd (de middelste 2 en de korte 1). Aangezien ik het ook wel even wou proberen, maar niet m'n eigen fiets helemaal 'van stal' wou halen heb ik Peter gevraagd of ik op zijn gerestaureerde Pioneer (genaamd Lobbes) mag fietsen. De Pioneer is een wat hogere fiets dan m'n Fuego of de Mango, maar is daardoor zeker niet 'minder'. Zoals elke fiets was het toch een beetje wennen dus ben ik maar met de makkelijkste begonnen. De grote ring en de korte stok. Dit lukte en het leverde me 1 punt op (yihaaa). Daarna de langste stok met ring 5 geprobeerd en dat ging ook goed ('k stond toen op 15 punten). Ook nog even m'n m'n eigen fiets geprobeerd, maar het lukte niet om deze score te verbeteren.

In afwachting van het avond eten ben ik weer binnen gaan zitten bij het haardvuur toen Hanneke naar me toe kwam en zei: "weet je wel wat ze met je fiets doen?"... ehhh, nee. Nou, ze hadden hem op de brandstapel gelegd. Okay, leuk geintje... maar toen Jolanda even later ook aankwam met hetzelfde bericht ben ik toch maar even wezen kijken. En inderdaad hij stond hoog op de bak waar het kampvuur normaal zou zitten. Ze hadden zelfs een klein fikkie er onder gestoken. Maar geen nood want de BrandweerQuest stond er bij om te zorgen dat hij niet af zou branden. Een geintje kan ik best waarderen, maar ik moet er niet aan denken wat er gebeurd was als 'ie er af gevallen zou zijn. Nou, gewoon niet aan denken.

En toen iets leukers... het avondeten. Koolhydraten stond er op het menu, oftewel: pasta. Een heerlijke maaltijd door Gerold en Maartje bereid (met hulp van een boel 'snijders'). Dat vult de maag en daar wordt je vrolijk van. Voordat het toetje aan de beurt was, moesten er eerst nog wat prijzen uitgedeeld worden (je weet wel, wat we bij de Action gekocht hadden). Zo'n beetje iedereen die meegedaan heeft kreeg wat... van een pen, gummetje, geel paas-ei-kaars (die had ik gewonnen) tot een heuse diabolo voor de winnaar met 21 punten. Als toetje was er Irish coffee, of als je dat niet luste, chocolademelk en als je dat niet lust, gewoon cake met slagroom en warme kersten. 's Avonds was het de bedoeling om het gekapte hout op te branden tijdens het kampvuur, maar omdat het regende is dit niet doorgegaan.

• ‹ vorige
• 284 van 548
• volgende ›