Eindelijk naar "Bloemendaal"

mei
28
Verzonden door XL-Network op vr, 2010-05-28 22:57

Net als vorig jaar en dat jaar ervoor heeft Liesje Lift ook dit jaar weer een liftwedstrijd georganiseerd. Van onze theatersportvereniging Ulteam gaan we met z'n allen naar een bepaalde bestemming. Dit jaar was de codenaam voor de bestemming "Bloemendaal". Vorige week donderdagavond was er van tevoren een liftborrel waar iedereen de lifters uit kan komen zwaaien. Klokslag middernacht wordt de echte bestemming bekend gemaakt en mag je vertrekken. Dit jaar gingen we met z'n allen naar Keulen liften. Maar niet zonder eerst een bloemetje op te pikken uit, je raad het al... Bloemendaal.

Rond 1 uur 's nachts stonden we bij de liftplaats naast het station. Veel auto's die stopten, maar ze moesten bijna allemaal naar Assen toe, en dat was nu juist de verkeerde kant op. Na een klein uurtje stopte er iemand die ons bij het tankstation vlak na Leek wel wou droppen... onze eerste lift. Na het nuttigen van een kopje koffie (voor m'n liftpartner) en een kopje poeder-snert (voor mezelf) kwam onze tweede lift die ons naar Joure zou brengen. Eenmaal bij de rotonde bij Joure aangekomen hebben we daar ongeveer 1,5 uur gewacht tot we rond 5 uur onze lift naar Amsterdam kregen. Dat schiet op en we waren dan ook al om 6 uur in Amsterdam. Daar hebben we na weer een uurtje wachten de lift naar Bloemendaal gekregen. En eenmaal afgezet bij het gemeentehuis, een bloemetje te hebben geplukt en alles ter bewijsvoering fotografisch vast te hebben gelegd moesten we koers zetten naar Keulen.

Bloemendaal in komen ging vrij makkelijk (we waren er al om 7:30 uur). Maar om dat dorp weer uit te komen bleek vrij lastig. We zijn in het begin een stuk gaan lopen, door Haarlem heen richting de A200 (richting Amsterdam). Onderweg nog even bij een school gestopt om te plassen en om te vragen of ze misschien een kopje thee/koffie hadden. Die hadden ze en we mochten het zelfs in de lerarenkamer opdrinken (yihaa). Na zo'n 5,5 kilometer lopen kwamen we eindelijk bij een tankstation, maar een lift krijgen richting Utrecht... ho maar. Uiteindelijk hebben we iemand helemaal omgeluld en gesmeekt of we alsjeblieft mee konden rijden (krokodillentranen). Even onder Utrecht ging het al weer een stuk makkelijker en vanaf daar zijn we bij Jan en Bertha (volgens mij heetten ze zo) ingestapt. Jan kon totaal niet rijden (stond regelmatig boven op de rem) en Bertha riep continu: "Jan...! Let op!". Even onder Nijmegen bij wegrestaurant Malden waren we blij dat we het overleefd hadden.

Na een kopje thee gedronken te hebben moesten we weer verder, al snel hadden we al weer een lift en zaten we voor we het wisten vlak bij Moers (in Duitsland). Vanaf daar kregen we onze laatste lift. De bestuurster heette Lisa, een mooie blonde jongedame van rond de 25 of zo met een superdikke Duitse auto onder haar kontje (vast van pappie). Snelheden van tegen de 200 km/h waren geen uitzonderingen en op een halve auto afstand achter de voorganger kleven met 160 km/h op de teller is niet zo prettig. Maar we hebben ook dit overleefd. Ergens in Keulen uitgestapt en de laatste 1 a 1,5 uur naar het Hostel gelopen. Eindelijk waren we aan het begin van de avond aangekomen... als 6e van de (zo uit m'n hoofd 13 teams).

Spulletjes naar de kamer gebracht en op zoek gegaan naar een restaurantje. Mijn liftpartner, Ina, was een beetje uitgeput van de reis en wou graag wat eten. Hostel uitgelopen, rechts afslaan en het 3e eettentje gepakt. We hadden eigenlijk iets beter op moeten letten want, afgezien van het feit dat het eten erg lekker was, was het ook heel erg duur. De volgende dag zagen we ook dat die 4-sterren het totaalbedrag voor een kleine maaltijd voor 2 personen op zo'n 67 euro heeft gezet... kassa. Na het eten de stad ingegaan op zoek naar het terras waar de rest van de teams zaten. Biertje besteld en lekker relaxen.

De volgende dag ontbijten deden we niet in het hostel (was veel te duur) maar gewoon naar de supermarkt, karretje volgooien en naar het dichtstbijzijnde park lopen. Lekker boven op een heuvel gaan zitten en genieten. 's Middags de Dom van Keulen in geweest en uiteraard ook helemaal naar boven geklommen over die nauwe wenteltrappen. Boven heb je een prachtig uitzicht over zo'n beetje de hele stad. Van klimmen krijg je honger dus ga je op een terrasje zitten en bestel je wat de Duitsers eten... patat met currywurst (und Senf). En omdat er nog wel een gaatje over was na de maaltijd zijn we met een groepje naar het chocolademuseum geweest. Proeven kon wel, maar dan alleen een klein beetje. Wil je meer dan kun je dat in het winkeltje kopen (ja ja, marketing kennen ze daar wel). Stukje chocola met chili-smaak gekocht en op een grasveldje langs het water opgegeten.

Toen was het zondag, eerste pinksterdag. Weer ontbeten in het park en alle speel-apparaten uitgeprobeerd. Daarna zijn we met een groepje de stad wezen verkennen met behulp van een dobbelsteen. Gooi je bijvoorbeeld een even getal dan slaan we links af, anders rechts. Ook waren er nog speciale opdrachten tussendoor, zoals het doen van een dansje, het aantrekken van een BH van iemand of voor de slagboom van een parkeerterrein een spelletje Maffia spelen. Zo kwamen we uiteindelijk aan de andere kant van de Rijn over de spoorbrug. In de hekken van de brug zaten honderden, misschien wel duizenden hangsloten met namen van geliefden er in-/opgeschreven. Ahhh, wat een romantische idee...

Aan de overkant aangekomen hadden we eerst het plan om op het stadsstrand te gaan zitten, maar aangezien dat 4 euro kostte, leek het grasveldje even verderop een beter alternatief. Na het spelen van diverse spelletjes, zoals 21'en, Vaftan, Interruptie en de briefjes-game gingen we met een groepje het Claudius Therme (thermaalbad). De laatste keer dat ik bij zoiets geweest was was al zo'n 15 jaar geleden toen ik nog met m'n ouders op vakantie ging naar Budapest (thermaalbad in het Gellert hotel). Heerlijke warme baden met verschillende soorten zouten, mineralen en zo. En ook een groot aantal sauna's. Als eerste hebben we de kruidensauna van (maar) 50 graden uitgeprobeerd. Heerlijk relaxen terwijl m'n luchtwegen zich opende. Daarna was het tijd voor het zwaardere werk. Om 21 uur begon de honing/zout sauna. Hierbij nam je plaats, kwam er een knul binnen die eea. uitlegde, water op de hete stenen gooide en met een handdoek rond zwieperde. Een deken van warmte kwam over je heen. In totaal bestond de sessie uit 3 delen. Na het eerste deel kon je jezelf insmeren met een schaaltje honing die uitgedeeld werd. Daarna nog even scrubben met het schaaltje zout en daarna deel twee, waar de temperatuur nog even opgevoerd werd. Daarna had je even een korte pauze om af te spoelen en in een bad de springen voordat het derde en laatste deel begon. Hierbij werd de resterende inhoud van de emmer en een bak met ijs over de hete stenen gegooid. Bij het rondwapperen van de handdoek kreeg je het behoorlijk heet waarna de warmte als een warme deken van je af gleed. Heerlijk ontspannend was dat en je huid wordt er soepel en dacht van (I can't stop touching myself). Na een wandeling door het park richting het hostel heb ik wat warmers aangetrokken en zijn we wat kroegen gaan verkennen.

En toen was het al weer maandag, tijd om naar huis te gaan. We gingen allemaal verzamelen bij de Starbucks voor het station. De kaartjes werden verdeeld en de terugreis kon beginnen. Het stuk naar Alkmaar legden we per ICE (InterCityExpress) af. Daarna overstappen op de stoptrein naar Zwolle en vanaf daar met de intercity door naar Groningen. In de ICE hadden we gereserveerde plekken, wat echt een luxe was. Niet zoeken naar een plekje, maar lekker in de wagon met airconditioning gaan zitten en ontspannen. In de trein naar Groningen was dat wel anders... overvol en warm. Dan rest je natuurlijk niets anders om potjes Interruptie, Vaftan en een ander zing/beweeg-spelletje te doen. In Groningen afscheid genomen van de groep, m'n fiets gezocht (gelukkig ook gevonden) en naar huis gegaan... Het was weer een top-weekend, dus... Liesje bedankt!