Dag 11: Haaksbergen-Klijndijk

Eergisteren was het een-na-laatste stuk fietsen waarvan een groot gedeelte door Duitsland, en daar begon het gedonder al. In dorpen kent dit land vaak geen losse fietspaden, maar moet de weg gedeeld worden met voetgangers. Aangezien ik hier niet zo van hou, pak ik gewoon de normale rijbaan waar de auto's ook rijden, dit levert bijna nooit problemen op. Buiten de bebouwde kom hebben B-wegen, net als in Nederland, geen losse fietspaden. Op een gegeven moment hoor ik een toet ver van achteren en zie in m'n achteruitkijkspiegel een auto naderen. Toegegeven ik reed bijna midden op de smalle weg, en zat wel iets te dromen (mag ook wel na zoveel kilometer fietsen), maar dit was de eerste keer dat ik "aan de kant" getoeterd ben. Geen probleem, dan gaan we toch een stukje aan de kant. Het tegenovergestelde is ook van toepassing. Regelmatig blijft een auto achter mij terwijl de weg vrij is om in te halen. Daarom ook vaak het haal-me-maar-in handgebaar. Vaak kom je ook wandelaars, al dan niet met een hond, tegen. Een Duitse mevrouw was bezig haar hondje uit te laten, ik bel, zij ziet me aan komen en ik passeer. Op het moment dat ik passeer schrikt de hond zo erg dat hij het op een lopen zet. De vrouw is daarop niet bedacht en laat de rolriem los met als resultaat dat het beest wegloopt met het ding achter zich aan stuiterend. Mensen klagen wel eens dat het in Nederland altijd regent en zo, maar afgezien van de eerste dag van de tocht had ik alleen in Duitsland wat regen. Je zou dus kunnen zeggen dat vakantie in eigen land toch helemaal nog niet zo'n gek idee is.

Vandaag was trouwens de dag dat ik de grootste afstand gefietst heb (dik 155 kilometer in totaal, bekijk de route). Toen ik Duitsland uit kwam dacht ik namelijk bij mezelf, ach... ik kan ook wel doorfietsen tot Emmen, da's niet zo ver meer. Eenmaal in Emmen aangekomen ben ik op zoek gegaan naar een restaurant om wat te eten aangezien ik even geen zin meer had om zo laat nog langs de supermarkt te gaan en zelf te koken. Bij Rue de la Gare heb ik een heerlijke Irish Beefburger met zelfgemaakte mayonaise en ketchup besteld. Daarna een camping gezocht die op de route lag, en daarmee rond half acht 's avonds terechtgekomen op camping De Fruithof in Klijndijk. Het enige wat mij nog rest is een paar grappige foto's die ik die dag tegen ben gekomen.

• ‹ vorige
• 328 van 548
• volgende ›