Dag 12: Klijndijk-Noordhorn

Nog een dag fietsen en dan ben ik thuis, zo werd ik gisterochtend wakker. Meestal was ik voor de wekker (half negen) wakker, maar die dag sliep ik lekker door totdat ik gewekt werd. Zou waarschijnlijk komen omdat ik de dag ervoor veel gefietst heb en ik laat op de camping aankwam. Toch was ik ook weer vlug vertrokken, rond kwart voor tien zat ik al weer in de fiets onderweg naar m'n laatste bestemming, thuis.

Het eerste stuk ging lekker door de bossen van Drenthe. De fietspaden zijn goed en recht wat betekend dat je lekker door kan fietsen. Onderweg kwam ik op die smalle fietspaden "vast" te zitten achter een wielrenner, maar goed ik had vakantie en niet de neiging om hem in te halen. Lekker er achter blijven hangen en hem nerveus maken, dat was mijn missie. En terwijl ik daar zo fietste stak er ineens vlak voor ons beide een jong hert of ree over. Erg mooi om te zien.

In Borger reed ik op een kruising en zag ik een sliert scholieren achter, volgens mij, hun juf aan fietsen. Geen idee waar ze naar toe moesten, maar ik moest rechtdoor en kwam van rechts. De kop van de groep kon voor me langs, maar zoals het scholieren betaamd rijden ze lekker als een grote groep door zonder zich wat van het overige verkeer aan te trekken. En dan heb je aan mij een verkeerde. Gewoon lekker stug doorfietsen terwijl ik naar de scholieren riep: "ik kom van rechts en heb voorrang". Blijkbaar werkte het want ik wurmde me gewoon door de groep heen. Bij het doorsteken keek ik naar rechts en daar stond een auto te wachten die ik op zijn beurt weer voorrang had moeten verlenen, maar ja, door alle commotie was dat er een beetje bij in geschoten. Het grappige was dat ik daar helemaal niet rechtdoor maar rechtsaf had gemoeten, maar doordat ik me zo focuste op de scholieren heb ik vermoedelijk een bordje gemist.

Toen ik vlak bij Assen was heb ik Peter gebeld met de vraag of ik langs kon komen voor een kopje thee met een koekje en of hij een stukje mee wou fietsen. Aangezien hij voor vertrek ziek was geworden is dit toch nog een manier geworden dat hij mee kon. Na de thee en koek heb ik nog even zijn nieuwste fiets-in-aanbouw gezien, een houten ligger die vermoedelijk dit weekend rijklaar is. Daarna samen vertrokken richting Loon om de route weer te volgen. Slingerende fietspaden door het bos waar ook Peter nog nooit van gehoord had. Bij Westlaren hebben we afscheid genomen, hij moest nog naar huis om wat post rond te brengen. Ik vervolg m'n weg en zie verderop een vrouw mij op het 2-weg fietspad tegemoet fietsen. De vrouw kijk overal behalve op het fietspad. Ik bel en verwacht dat ze wel kijkt, maar nee hoor... ze komt bijna recht op me af. Met een schreeuw en een uitwijkmanoeuvre in de bosjes heb ik ter nauwer nood een aanrijding kunnen voorkomen.

Rond half drie begon het druk te worden op de fietspaden, blijkbaar waren de scholen uit en alle leerlingen op weg naar huis. Gewoon in volle vaart en luid toeterend heb ik ze allemaal de schrik van hun leven bezorgd . Gewoon goed opletten en met veel lawaai, dan gaat dat prima. Kijk, als het nu oudere mensen waren had ik me iets socialer opgesteld, maar dit waren pubers, die moet je gewoon met harde hand opvoeden.

Net als Peter wou ook David een stuk meefietsen, maar helaas moest hij bij de Ligfietsgarage Groningen werken, zo mailde hij mij een dag eerder. Wel bood hij een kopje koffie/thee aan als ik bij z'n werk langskwam. Aangezien ik die dag niet al te ver moest fietsen en ik toch even naar m'n stuur wil laten kijken (lees het verhaal van dag 2) vond ik het wel leuk om even langs te komen. David had in z'n mail geschreven dat hij best wel jaloers was op m'n tocht en hij die in de toekomst misschien ook wel zou gaan fietsen. Terwijl ik aan kwam rijden zag ik dat de roldeur open stond. Fiets naar binnen gereden en op m'n claxon gedrukt. David en Harry staken hun hoofd om het hoek je om te kijken wie het waren. Binnen 10 seconden had David ook al z'n fototoestel vast om een foto te maken van deze "wereldreiziger". Terwijl David en ik wat kletsten over de tocht en andere fietsverwante zaken ging Harry naar m'n stuur kijken. Hij heeft nog eea. vast-/los gedraaid en wat gesmeerd en bij het wegrijden voelde het stuur al een stuk beter.

Na het bezoekje aan de LFGG nog even snel naar de andere kant van het pand gereden naar Sign-Up om te kijken hoe het met m'n achterreflector staat. Het is niet gelukt om deze voor de tocht klaar te hebben (ze waren net een week terug van vakantie) en ook nu lukte het niet direct, omdat hij met een klant bezig was. Maar volgende week zou ik voor m'n werk even langsfietsen om 'm d'r op te laten plakken. Ik ben benieuwd hoe hij er uiteindelijk uit komt te zien, volgens mij wordt dat wel mooi.

Bij thuiskomst, spulletjes uit de fiets gehaald, eten uit de vriezer gehaald, gedoucht en gegeten. Daarna nog even wat foto's in de computer gezet en 's avonds lekker op de bank genoten van de laatste drie afleveringen van FlashForward. Die dag weer dik 108 geregistreerde kilometers gefietst (bekijk de route). De laatste foto is ook de laatste foto die ik genomen heb, namelijk van m'n stoeltje en dat er best wel wat gezweet is tijdens deze tocht.

• ‹ vorige
• 329 van 548
• volgende ›