De camping waar ik vannacht op stond was een leuk klein campinkje die, volgens een Twitteraar, gebruikt wordt door randonneurs die bij de ERN Ossendrecht starten. Niet duur en ik had (weer) bijna het hele veld voor mij alleen. Toen het eenmaal donker begon te worden zag ik, plingt, het licht midden op het veld aan gaan. Juist, net wat ik nodig had als ik wou gaan slapen. Al met al was dat gelukkig niet zo'n probleem. Wat wel een probleem bleek te zijn waren de Duitse 'hangjongeren' die in het, op eerste gezicht lege, trekkershutje verbleven. Rond middernacht werd ik wakker van het luide geklets. Na ongeveer 10 minuten was ik er flauw van, ritste m'n tent open en zei er wat van (met m'n half slaperige Duits). Het duurde een poosje, maar uiteindelijk werden ze stil of gingen ze ergens anders zitten.
Bij het eerste licht was deze jongen weer wakker en draaide zich nog maar eens om. De wekker ging pas over 1,5 uur. Brood gesmeerd met mijn langgezochte potje ananasjam. Thuis heb ik hier in m'n eigen supermarkt naar gevraagd, maar die verkocht het niet meer. Mijn vreugde was dan ook groot toen ik 2 dagen geleden een potje wist te bemachtigen.
Zoals gebruikelijk verliet ik het campingterrein rond tien uur en was ik op weg naar Horendonk, zo'n 20 kilometer verderop. De route maakte daar een klein omweggetje via België om het oude grenswachtershuisje te zien. Ik moest hier, net als de vuurtoren in Noordwijk en een-of-andere paal in Friesland op de foto zetten voor het bemachtigen van het t-shirt en de oorkonde.
Bij mijn eerste pauze, ergens midden in het bos, werd ik vergezeld door een klein vogeltje dat driftig om mij en m'n fiets heen vloog. Ik brak een stukje van m'n brood af en wierp het richting het kleine beest. Vlug pakte hij het en vloog weg. Even later kwam hij weer en ik probeerde hem te lokken met een wat groter stukje brood. Alhoewel hij (of zij) met z'n kopje nieuwsgierig blijf kijken en draaien durfde hij niet dichterbij te komen. En aangezien ik ook weer verder moest heb ik 'm het laatste stukje ook toegeworpen. Alle vier de plakken brood waren voor het middaguur al weer op. Dat betekend onderweg dus even stoppen en iets lekkers eten. De energie-aanvul-stop was vandaag bij het Klooster van Alphen (uiteraard in Alphen) en daar bestelde ik weer een lekkere pannenkoek met stroop en poedersuiker. Om het geheel weg te spoelen een echt versgeperst glas sinaasappelsap.
De dingen die je onderweg ziet varieert nogal. Zo kwam ik gisteren de nodige dieren tegen en zag ik vandaag in de verte een eekhoorntje. Die beestjes zijn behoorlijk rap, want ik heb alleen nog z'n staart op de foto kunnen zetten, de rest zat achter een boom. Even buiten Alphen stonden er, wat van de verte leek, een paar circustenten. Eenmaal dichterbij gekomen bleek het om een dancefeest of iets dergelijks te gaan. Vlak bij m'n eindbestemming liepen er ineens heel veel mensen op het fietspad, die ik met alle plezier aan de kant toeterde en belde. Het WK motorcross is vandaag in Lierop begonnen, vandaar dat al dat volk op de been was.
Als laatste wil ik nog een dilemma met jullie delen. Zoals jullie misschien (of misschien niet) weten ben ik niet iemand die snel de regeltjes overtreed. Toch kreeg ik bij onderstaande situatie toch het idee, dat dit verkeersbord niet op mij van toepassing was.
En fin, dat was het weer voor vandaag. Op de teller staat weer 136 kilometer (bekijk de route). Morgen gaan we richting Venlo en dan omhoog. Ik zit nu over de helft, dus de terugreis naar huis kan morgen beginnen.
- ‹ vorige
- 324 van 548
- volgende ›
- XL-Network's blog
- 3195 keer gelezen