Rondje IJsselmeer

Eenmaal terug aangekomen op het vertrekpunt hebben we ons eerst gedoucht en daarna hebben we een potje rijst met pittig gekruide kippenpoten gegeten die Hankie voor ons gemaakt had. Voor haar kwam trouwens ook een lang gekoesterde wens uit, namelijk dineren bij kaarslicht met 3 mannen. De verlichting van het eetgedeelte deed het niet, vandaar de stenen tijdperk verlichting. 's Avonds nog even wat Jochem Myjer gekeken en toen lekker om 22:30 uur op bed. Ik had nog nooit zo lekker geslapen als toen, nou ja... het staat in ieder geval in de top 10.

En toen was het ochtend... het grote moment was aangebroken, hoe zouden mijn benen zich voelen. Tijdens het fietsen begon ik bij de afsluitdijk al was last te krijgen van de binnenkant van m'n rechterknie. Later kwam kwamen daar ook nog de bovenkant van m'n knieën en m'n achillespezen bij (waar ik een paar weken eerder tijdens m'n ritje naar Wuppertal ook al last van had). Gisteravond, bij terugkomst, ben ik half-strompelend de trap opgekomen, maar vandaag viel het wel mee. Het was nog steeds gevoelig, maar het traplopen (wat best zwaar is voor achillespezen) ging al wat beter.

's Ochtends ben ik er op zich vrij op tijd af gegaan, heb een paar broodjes genuttigd en heb buiten samen met Victor lekker gezeten. Ondertussen was de broer van Hankie en een ligfietser in spe (en Canadees) gearriveerd. Jos had de Canadees een spoedcursus ligfietsen gegeven, want ze zouden later die ochtend (samen met nog meer mensen) vertrekken voor een ritje met de Almere-liggers. Aangezien ik ook weer naar huis moest en ik geen zin had om mee te fietsen heb ik m'n spulletjes gepakt en heb ik koers gezet richting het station.

Eenmaal aangekomen op het station heb ik me moeten haasten om de trein te halen want ik hoorde in de verte al een trein aankomen of vertrekken (kon ik niet goed zien). Toen ik aan kwam lopen was het perron leeg en zag ik alleen een trein aan de andere kant staan. Shit, dacht ik... ik zal toch niet de trein gemist hebben, of aan de verkeerde kant van het perron staan. Maar nee, gelukkig kwam daar net de juiste trein aanrijden. Een vriendelijke conducteur heeft me geholpen de fiets er in te zetten. En de terugreis kon beginnen... 2,5 uur tot aan Groningen.

Eenmaal in Groningen aangekomen had ik initieel het plan om vanaf daar nog 15 km naar huis te fietsen, maar aangezien m'n voeten niet optimaal functioneerden heb ik maar gewoon een kaartje gekocht naar station Zuidhorn, vanaf daar hoefde ik nog maar 3 km of zo. Nadat ik het treinkaartje gekocht had ben ik nog even langs de Burger King gegaan. M'n trein vertrok toch pas na zo'n 45 minuten, dus ik het tijd zat. Ik had het Curry King menu besteld. Een lekker broodje met kip en pittige curry saus. Toen ik uitgegeten was heb ik de laatste trein gepakt en was ik rond half vier uur weer thuis, heb m'n spullen uitgepakt en ben lekker op de bank neergeploft.

• ‹ vorige
• 221 van 548
• volgende ›